– de Salvatore Serra –
Polìtica linguìstica cheret nàrrere finas a traduire testos istràngios in sardu, pro afortire sa capatzidade de custa limba de operare cun unu registru artu.
Annos a como duas sotziedades editoriales, “Condaghes” e “Papiros”, cun s’amparu de sa RAS, aiant bogadu a campu sa serie “Senalàcanas”, pro bortare in sardu testos de sa literadura internatzionale.
In s’ischeda de oe bos presento “Don Chisciote de sa Màntzia”
—
Tìtulu originale in ispagnolu
Don Quijote de la Mancha
Autore
Miguel de Cervantes Saavedra
Tradutore
Gianni Muroni
Editore sardu
Condaghes, 2014
Est s’òpera prus de importu de sa literadura ispagnola e una de sas prus mentovadas de sa literadura universale. Est partzida in duos volùmenes. Su primu l’ant publicadu cun su tìtulu de “El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha” a primos de su 1605, cando chi in su 1615 est essidu su segundu cun su tìtulu de “Segunda parte del ingenioso caballero don Quijote de la Mancha”.
Pro more de su tràgiu suo de brulla, est sa prima òpera a beru desmitificadora de sa traditzione cavalleresca e cortese. Rapresentat su primu romanzu modernu e su primu romanzu polifònicu; comente tale, at tentu un’influssu manu a beru in totu sa narrativa europea.
Incipit
In unu logu de sa Màntzia, chi su nùmene como non mi nd’ammento, no est meda chi biviat unu hidalgo de sos de lantza in rastrelliera, iscudu de pedde, runtzinu làngiu e lebreri. Una cassola cun prus petza bùula chi non de mascru, petza maghinada in insalada su prus de sas notes, fritada cun zerda su sàbadu, lentìgia sa chenàbura, carchi columbeddu a agiunghidura sa domìniga, nche finiant sas tres partes de bator de sas intradas suas …
Leave a comment