– de Salvatore Serra –
Polìtica linguìstica cheret nàrrere finas a torrare a publicare sos “monumentos” de sa limba sarda produidos in sos sèculos. Ca sos monumentos de una natzione non sunt sos palatzos, sos casteddos, sas òperas megalìticas ebbia, ma finas sa limba.
In s’ischeda de oe bos presento su “LEGENDARIV DE SANTAS VIRGINES ET MARTIRES DE IESV CHRISTV”, libru cuidadu dae su preìderu orgolesu Ioan Mattheu Garipa, imprentadu in Roma in su 1627 “Per Lodouicu Grignanu, M.DC.XXVII. Cun licensia dessos Superiores”, e torradu a publicare in Nùgoro in su 1998 dae sa sotziedade editoriale Papiros.
Su libru si fundat subra de s’òpera anònima italiana “LEGGENDARIO DELLE SANTISSIME VERGINI, le quali vollero morire per il nostro Signore Gesù Cristo, per mantenere la loro santa fede e la loro verginità”.
Comente si leghet in s’istèrrida de s’autore, in su Legendariu “si contenen exemplos admirabiles, necessarios ad ogni sorte de persones, qui pretenden saluare sas animas issoro” e “andat dedicadu assas Iuuenes de Baunei, &Triei, vnu tempus Parrochianas suas in su Regnu de Sardigna”
S’editzione de su 1998 est frunida cun una presentada de s’editore Diegu Corràine, un’anàlisi linguìstica de s’istudiosu Heinz Jȕrgen Wolf, un’istèrrida de Pascale Zucca subra de sa vida, s’òpera e sos tempos de s’autore
Inoghe amus seberadu unas cantas rias subra de sa Vida de Sant’Agnesa
—–
In Sa citade de Roma si acataat una teraca rica, nobile, & de grande bellesa clamada Agnesa, sa quale fuit de edade de tredigui annos, plena de Ispiridu Santu, e amauat cordialmente a Iesu Cristu. Sucedet qui vnu die inter ateros, su fiju dessu Gouernadore de Roma vidisit custa nobile teraca, e innamorandesi dessa vista e bellesa sua, sinde andat assu babu de Agnesa, e bila dimandat pro mujere: offerindelis si custu faguian grandes riquesas, e ancora cun segus aiat portadu ornamentos preciosissimos e joias de grande valore pro li presentare si consentiat. Agnesa intesa sa dimanda, & vidos sos donos qui li queriat presentare su inamoradu, non querfisit consentire assa dimanda, e dessos donos fetisit sa istima quia faguiat dessa alga…
Leave a comment