Sos patimentos de unu giòvanu #30

Sos patimentos de unu giòvanu #30

“Sos patimentos de unu giòvanu” de Johann Wolfgang Goethe, òpera traduida in sardu dae Manuela Mereu e publicada dae Condaghes in su 2015 (colletzione Àndalas).

12 de cabudanni
Pro carchi die no l’apo bida: nche fiat a tesu a nche leare a Albert. Oe so andadu a li fàghere una bisita, est bènnida a mi saludare e l’apo basadu sa manu animosu. Unu canàriu est boladu dae s’ispigru a subra de sa pala sua. «Tenimus un’àteru amigu como» at naradu faghende·lu falare a sa manu. «Est pro sos minores. Faghet a bonu! Mirade·lu! Cando li dao unu pìculu de cocone isbàtulat sas alas e bìculat geniosu. Abaidade! Mi basat, finas!»
Cando l’at paradu sa buca a cudda bestiedda, custa s’est atacada a cuddas lavras belle belle cun dultzura, comente chi aeret pòdidu cumprèndere sa ditza chi aiat tentu.
«A bois puru depet basare» at afirmadu issa dende·mi su pugioneddu. Su biculeddu fiat passadu dae sas lavras suas a sas meas e cuddu tzocu chi aia intesu fiat comente un’alenu, unu sinnu de su recreu chi naschet dae s’amore. «Su basu suo,» apo agiuntu deo «non benit dae su bonucoro suo. Chircat sustàntzia e non si cuntentat de sos carignos ebbia.»
«Finas su pane si nche leat dae sa buca mea» at afirmadu issa. Tando nche l’at lassadu pigare carchi farfarùgia dae sas lavras suas, chi pariant iscanzadas a totu su dillìriu de un’amore innotzente e commòvidu. Nch’apo furriadu sa cara a aterue. Pro ite l’at fatu? Mi nch’at ischidadu sos bisos cudda mirada nida e sintzera, su coro est torradu a nàschere dae cuddu sonnu in ue a bortas nche ruet, a tesu dae sa vida! … e pro ite no lu depiat fàghere? Issa l’ischit cantu l’istimo!

 

 

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *