S’italianu limba ufitziale de sa Repùblica. Faeddemus·nde

S’italianu limba ufitziale de sa Repùblica. Faeddemus·nde

«L’italiano è la lingua ufficiale della Repubblica. Tutti i cittadini hanno il dovere di conoscerla e il diritto di usarla». Custa est sa fràsia chi amus a pòdere lèghere annanta a s’artìculu 12 de sa Carta (a pustis de «La bandiera della Repubblica è il tricolore italiano: verde, bianco e rosso, a tre bande verticali di eguali dimensioni») s’in casu colaret su disignu de lege presentadu dae su senadore de Fratelli d’Italia Roberto Menia. A bisu de su senadore , «s’Itàlia est unu intre sos pagos paisos otzidentales sena su reconnoschimentu in Costitutzione de sa limba natzionale comente limba ufitziale de s’Istadu». S’oriolu de su senadore est ligadu a su fenòmenu migratòriu («sos printzìpios de acollièntzia e de solidariedade si devent cojuare a su mantenimentu e a sa defensa de s’identidade italiana de sas tzitades nostras»), a s’amparu linguìsticu de sas minorias tedesca (in s’Alto Adige) e islovena (in Friuli) chi diat pòdere ingendrare unu monolinguismu in sa toponomàstica, a sos «orientamenti autonomisti esasperati» cando «sa valorizatzione de sa limba o de su dialetu de comunidades minoritàrias est in antìtesi a sa limba comuna». Faeddemus·nde!

redatzione

 

imàgine wikicommons: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Aula_palazzo_madama.jpg

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *