“Senza mare”. Est custu su tìtulu de sa chirca fotogràfica de Marina Spironetti in contu de caratzas rituales e de bestires traditzionales de sa Sardigna de intro. Bator annos de traballu impuntzadu dae su disìgiu de contare sos tretos de Barbàgia e sas traditziones de sa gente de cue.
de Màuru Piredda
«Un’archìviu visivu de un’estètica sarda funguda». Custu narat s’autora de su libru in pessu annuntziadu. Emmo, annuntziadu: ca sa publicatzione (160 pàginas cun fotografias, testos in inglesu, italianu e sardu e cun introdutzione de Paolo Fresu), l’amus a bìdere in atòngiu, una bia lòmpidos a sa punna de sas 200 còpias prenotadas in sa pàgina de s’editore Crowdbooks.
«In custos bator annos – narat Spironetti – m’ant contadu istòrias, e ghennas m’ant abertu. Fèminas e òmines chi m’ant torradu unu pagu de raighinas meas, sardas pro parte de mama».
Duas sunt sas partes de su progetu, de pare a pare dedicadas a sas caratzas de su carrasegare sardu (sos Mamuthones de Mamujada, sos Boes e sos Merdules de Otzana, sos Thurpos de Oroteddi, sa Màschera a Gatu e sos Maimones de Sarule, sos Tumbarinos de Gavoi e su Batileddu de Lùvula) – e a sos bestires traditzionales feminiles.
S’acostamentu seberadu pro tirare sas fotografias «l’apo chertu diferente cunforma a su de s’iconografia traditzionale». Spironetti faeddat de «cuntatu diretu», de narratzione visiva chi movet «dae s’osservadore ativu, dae s’insider»: «Nche so intrada a domos issoro connoschende istòrias e famìlias dende e retzende cussa cunfiàntzia chi bi cheret pro contare cale si siat istòria falende·nche a fundu».
Marina Spironetti nche naschet in Milanu, su 1974; a pustis de sa làurea in Limbas e literaduras istràngias, comintzat a traballare comente giornalista. Nche lompet a Londra su 2004 pro istudiare fotogiornalismu in su London College of Communication e dae s’annu a pustis (finas a su 2008) traballat comente currispondente cun s’agentzia italiana Eidon press, sighende eventos polìticos dae su Rennu unidu. Torrada a Itàlia, dae su 2013, collàborat cun rivistas italianas e internatzionales.
In curriculum su progetu “Exposed – 184 creativi per Milano” de su 2015, sa seletzione de su 2017 intre sos artistas de Photo Oxford, sa partetzipatzione a sa prima Triennale de sa fotografia italiana, in Venètzia. Spironetti est intre sos binchidores de su Travel Photographer of the Year su 2016, su 2017 e su 2018. Como custu libru, como “Senza mare”.
«Ditzosa che pitzinna so – serrat sa fotògrafa freelance – e fintzas pensamentosa che a cando lu semus pro cada cosa chi carinnamus. S’isperu est chi sos faeddos e sas imàgines meas pilisent finamentas a bois».
Leave a comment