Sa mama #45

Sa mama #45

“Sa mama” de Grazia Deledda, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae NOR (colletzione Le Grazie).

Dd’aiat bènnidu gana de torrare luego in segus e de dd’istorrare: difatis aiat fatu carchi passu muru·muru, in ue fiat passada pagora sa mama; a pustis fiat torradu in segus confusionadu, fiat rutu inghenugradu in dae in antis de sa ghenna de sa crèsia e aiat arrambadu in ie sa conca tzunchiende.
– Deus meu, sarvade·mi.
S’intendiat iscudende in palas s’ala niedda de su manteddu: e pro carchi momentu fiat abarradu de gasi, che unu bentùrgiu incravadu biu in sa ghenna.
Totu s’ànima sua s’agitaiat cun fùria, cun un’assupu furiosu prus de su de su bentu in sa campeda: una gherra suprema intre s’istintu tzurpu de sa carre e s’impositzione de s’ispìritu.
A coa si nde fiat pesadu, sena de ischire galu bene cale de sos duos aiat bintu. Ma però s’intendiat giai prus in sensos, e si giuigaiat. Aiat naradu a issu etotu chi, prus de su terrore e s’amore de Deus, e su disìgiu de innaltziatzione e òdiu pro su pecadu, timiat a isprama sas conseguèntzias de s’iscàndalu.

E su de s’abbigiare ca si fiat giuighende disapiadadu dd’incoragiaiat, ddi promitiat sa sarvesa. Ma a sa fine s’intendiat de èssere oramai atacadu a sa fèmina comente a sa vida etotu; dda giughiat cun issu, in domo, in su letu; e diat dormire cun issa, imboddiada in sa retza trobeddada de sos pilos suos longos.
E a suta de su dolore suo aparente, in fundu a su èssere suo intendiat totu un’avolotu de gosu brusiende che a unu fogu a suta de terra.
Ma comente aiat abertu sa ghenna de domo, dd’aiat fertu s’ispera de lughe chi partiat dae sa coghina e atraessaiat s’istantziedda de pràndere e s’intrada: a coa aiat bidu a sa mama sètzida comente bigende a unu mortu in dae in antis de su fogu istudadu; e cun unu sensu de angùstia chi no dd’aiat abbandonadu prus aiat cumprèndidu luego totu sa beridade.

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *