Sa mama #36

Sa mama #36

“Sa mama” de Grazia Deledda, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae NOR (colletzione Le Grazie)

Aiat abbassadu sa conca istraca, mentras carchi làgrima ddi calaiat galu dae cara finas in coa, in ue s’ammisturaiat a sos granos de su rosàriu.
Sas ideas si confundiant. Ddi pariat de èssere galu in sa coghina manna, grassa e callente de su seminàriu in ue fiat istada tzeraca deghe annos, in ue apuntu fiat renèssida a fàghere atzetare a Pàule suo: figuras nieddas isfioraiant mudas sos muros grogatzos, e in su passadissu a costàgiu s’intendiant sas risas a cuscusinu e sos pùngios chi sos seminaristas si daiant a cua. Issa istaiat sètzida, istraca morta, acanta de sa fenestra chi daiat a una corte iscura; e giughiat unu tzàpulu in coa, ma non podiat mòvere mancu unu pòddighe, dae cantu fiat istraca.
E finas in bisu ddi pariat chi fiat isetende a Pàule chi fiat essidu a cua dae su seminàriu sena de ddi nàrrere a in ue fiat andende.
“Si si nd’abbìgiant, ddu catzant luego” pensaiat: e isetaiat pistighingiada chi sos sonos essere sessados, pro renèssere a ddu fàghere torrare a cua.
Totu in unu si nde fiat ischidada, si fiat abbaidada a inghìriu e aiat torradu a bìdere sa coghina de sa domo de su preìderu, istrinta e longa e iscutulada dae su bentu che una barca: ma s’impressione de su bisu curtzu fiat istada de gosi forte chi ddi pariat de giùghere galu in coa su tzàpulu, e de intèndere su rìsidu a cuscusinu e sos pùngios chi sos seminaristas si daiant in su passadissu.

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *