Romanzos in limba sarda: Nàschidu in làmpadas

Romanzos in limba sarda: Nàschidu in làmpadas

 

 

 

– de Salvatore Serra –

 

Polìtica linguìstica  cheret nàrrere finas a iscrìere romanzos, pro  afortire sa capatzidade de custa limba de  operare cun unu registru artu.

In s’ischeda de oe bos presento “Nàschidu in làmpadas”, òpera publicada ocannu,   annos medas  a pustis de sa dispedida de s’autore

———————————

Autore

Frantziscu Antoni Tola, connotu comente Totoeddu (Tiesi 1913 – Tiesi 1982)

 

Editore 

EDES, Tàtari, 2020

 

Su contu, ambientadu in s’800, si isbojat in sas acuntèssidas imbenientes  a s’amore segretu  de unu tzeracu pastore cun sa fìgia de su mere, e mantenet una tensione sighida finas a s’agabbu, in ue b’at un’assentu chi faghet pensare a isvilupos venidores.

Custu traballu  l’ant publicadu de reghente, ma s’autore l’at iscritu   a primos de sos annos 80 de su sèculu coladu, cando est essidu su primu romanzu in limba sarda, “S’àrvore de sos tzinesos” de Larentu Pusceddu, e òperas de primore comente  “Sa bida est amore”, de Frantzisca Cambosu, “Mànnigos de memòria”, de Antoni Cossu, “Po cantu Biddanoa”, de Benvenuto Lobina, “Sos Sinnos”, de Mialinu Pira. Est istada s’època de sa renàschida de sa limba sarda, chi non s’est cuntentada prus de sa poesia, ma at paradu fronte a su caminu a punta in susu de sa prosa.

S’òpera est corredada dae una presentada de Istèvene Ruiu, dae un’iscritu de s’autore in ue crarit sas resones de custu sèberu literàriu e dae unas cantas notas subra de s’autore cuidadas dae sa fìgia Gavina Tola. Sa pintura de sa coberta l’at fata Frantziscu Antoni Tola, nebode de s’autore, e est s’elaboratzione digitale de una fotografia antiga.

In contu de s’autore: Frantziscu Antoni Tola est nàschidu in Tiesi in su 1913 e in cue est mortu in su 1982. Comente a medas, at  dèpidu lassare sos istùdios pro traballare in su sartu. Pustis at abertu un’empòriu intro de bidda, chi fiat unu puntu de riferimentu pro chie cheriat comporare giornales e cada casta de cosa, e finas pro telefonare, ca teniat una cabina telefònica  in tempos chi domos cun su telèfonu bi nd’aiat pagas. Ma custu non l’at impedidu, in totu sa vida sua, de lèghere e iscrìere. At publicadu contos, romanzos e versos  in italianu e,  petzi a pustis de annos medas dae sa dispedida, est essida a campu custa cosa galana in sardu

Incipit

  Sas tancas ‘e Don Paulinu, nobile signore utieresu, formaian una cussorza manna chi s’isterriat  in s’ala ‘e Oschiri  e de su Coghinas, in d’una zona, tantos annos como, covacada ‘e buscos, cun alvures ‘e ogni zenia, tra rios, trainos e funtanas. Sas tancas pius pianas don Paulinu las aiat pulidas e bogadas in pizu  e las pienaiat a trigu, orzu, vena, trigumoriscu, basolu tundu, e ateras cosas. In d’unu cunzadu solianu, mannu ‘e guasi tres somas ‘e semeneri, b’aiat una bella ‘inza inghiriada ‘e alvures de frùtures  seberadas dae sos mezus frutuarios de Tatari…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *