Un’àtera figura retòrica fonètica impreada in literadura e in comunicatzione est s’assonàntzia. S’assonàntzia est una forma de rima imperfeta e l’agatamus cando duas o prus paràulas tenent sas matessi vocales movende dae sa chi est tònica. Sas cunsonantes, imbetzes, mudant. Unos cantos esèmpios in sardu? Tònica e mòvida; sedda e terra; sole e dode; muru e ludu; giassu e carru etc.
mp
Leave a comment