In tantu unas cantas premissas. Est a lu connoscheremus a Serge Pey, s’isciamanu, su poeta de atzione catalanu-otzitanu cun unu pee in Tolosa e s’àteru in Gavoi. Est a non nos nch’istesiaremus meda dae sa performance orale-prossèmica sua e dae sa de sa cumpàngia-musa Chiara Mulas. Performance chi nde suspit s’essèntzia de sa poesia comente rituale (pro su) colletivu e sa de sa pràtica situatzionista libertària. Si sighimus custa caminera cognitiva resessimus a nch’intrare mègius a su coro de “Histoires sardes d’assassinats, d’esperánce et d’animaux particuliers”, in pessu bortadu in italianu e imprentadu dae sos de Frammenti, e chi oe, s’autore, at a presentare in sa bidda sarda sua, in su de Kiodo. Ma su de non connòschere in antis a issu non podet èssere unu lìmite. Ca, a manera dialètica, custu libru in prosa (issu poeta) podet èssere sa mègius manera de nch’intrare a su coro de s’arte sua. Sos contos intreverende·si pàgina cun pàgina, trintaduos in totu, sunt una pergenia de sentidos; un’esperièntzia a làcana intre su risulanu e su giuditziosu. B’at cristianos, craru, e b’at bèstias. B’est sa vida e b’est sa morte, pro ambos. B’est sa comunidade de Nurine, fàtzile a nche la collocare in sa mapa narrativa de Serge. Dramatis loci e Dramatis personae chi agatamus finamentas a concruos, regortos in apenditze. Gasi, pro nos agiuare. Ma est in sos contos sa vida de custas entidades. Entidades filosòficas: che a su puddàrgiu/cagadòrgiu dae ue brotat sa dialètica hegeliana; che a sas sìndrias imboligadas in sas chìgias de Gramsci; che a sa pùliga pùblica de su umpàngiu/amarade Sitting Bull contra a su fàdigu mundiale; che a sas parlatas de “Sette-meno-un-quarto”; che a sas pèrulas de sabidoria de Zuvanne Lodde. Entidades a manu tenta cun Thanatos: che a sa petza umana de Gonario Ortu a pustis de àere retzidu unu pratu de ortalìtzia; che a sa de sas abes de tziu Antiocru Loddu; che a sos càntigos de sas tzias chi lu pranghent e lu giùigant. Àteras a manu tenta cun Eros: monincas e santos arretos e una mulas imbitzada a sa natura de unu bìpede a pustis promissu a àtera fèmina. E posca tribunales (su de sos corbos e su de sos sòrighes), galeras (ue agatamus alfabetos chi Serge nos aiat giai presentadu in “Chants électro-néolithiques pour Chiara Mulas), ochidòrgios, ambulantzas, campusantos e literadura meda cun riferimentos dae Dino Campana e Kafka a Alberto Masala. Òmines e bèstias, iconoclastia e tragèdia. Ma semper cun s’isperu chi nos acumpàngiat dae su tìtulu a s’ùrtima pàgina de custa regorta.
màuru piredda
Leave a comment