Chie annotat sos giornales cun unu pagu de aficu non podet fàghere a mancu de s’abbigiare chi onni die b’at carchi noa de secuestros de fundos de cànapa in carchi tretu de Sardigna. Barbàgia, Logudoro e Campidanu non b’at diferèntzia peruna: cussu chi pariat unu bàriu de erba intro de sa lege, si iscoberit chi est a fora; cuiles prenos de marjuana sichende; gente chi fuet dae sa politzia cun unu càmion prenu de droga e gasi andende.
Amus giai faeddadu inoghe (incarca) de sa crèschida de su cummèrtziu de sa droga in Sardigna e mescamente de sa marjuana, ma assuconat bìdere comente sa situatzione at barigadu sas làcanas. Sas raighinas de custu problema sunt massimamente tres: sa gana de balangiare a sa lestra e cun paga pelea, sa crisi de su setore de sa massaria e sas ambiguidades de sa lege. Si de sos primos ischimus chi non sunt problemas noos, de s’ùrtimu a s’imbesse nos depimus sapire chi unu mesu sèberu est fatende trìulu ebbia.
Sa cànapa est unu pagu legale, ma non de su totu. Su fundu segadu de marjuana, difatis, depet àere unu livellu de THC, sa sustàntzia psicòtropa, chi non depet barigare sa cantidade de lege, ma sa diferèntzia dae fora intre unu fundu legale e unu nono est paga e nudda. Custu imbitzat sa gana de balangiare e sas dificultades chi amus naradu subra a una tentatzione mala.
Paret chi su guvernu non resessat a cumprèndere mancu isse cale sèmida cheret leare: pònnere totu a intro de sa lege o proibire cale si siat coltivu, in su mentres sas firmas pro sa legalizatzione de sa cànapa sunt isetende de lòmpere a Parlamentu. Si podet èssere in favore o contra, ma una detzisione est pretzisu leare.
Gabriele Tanda
Leave a comment