de Angelo Canu
Su 23 de austu in Neoneli b’at àpidu s’iscola istiale ordimingiada dae su Coordinamentu pro su Sardu Ufitziale.
Una diada de istùdiu pro aprontare ideas e fainas de acumprire in sos meses imbenientes.
In mangianada, in su salone comunale Corrale, a pustis de su saludu de su sìndigu Salvatore Cau e moderados dae Diegu Corraine e Pepe Coròngiu, ant faeddadu Roberto Carta (antropòlogu), Nicolò Migheli (sotziòlogu) e Vito Biolchini (giornalista), chi ant aparisadu sas allegas tratadas in assemblea su borta de die.
Sàbadu coladu est istadu de importu mannu fintzas ca in su Barigadu si sunt imbènnidos Claudia Firino e su CSU.
S’Assessora at leadu parte a sos traballos de s’iscola istiale de Limba Sarda cun grandu ammiru de sos militantes pro su coràgiu chi at mustradu a si presentare a un’assemblea chi tempus a como l’aiat criticada a manera funguda pro non l’àere bòlida addobiare.
Issa est bènnida sena s’isetare de èssere tratada che fogighedda de rosa, ma est istada bene acasagiada e bonu est istadu, in carchi manera, su concruu de s’imbènnida, mancares galu meda b’at de acrarire e de fàghere.
Issa at naradu chi sa prioridade de sa limba sarda depet èssere de torrare a intrare a manera forte in sa trasmissione “inter-generatzionale”. Duncas sa presèntzia de sa limba sarda depet èssere afortiada in s’iscola.
S’àtera prioridade sua sunt sos ufìtzios de sa Limba Sarda, s’ “avamposto” de sa Regione in su territòriu, sos chi dant s’ “input” a sas atividades in sardu in sas comunas: dae parte sua sa promissa chi no ant a èssere tancados.
Sas fainas suas imbenientes ant a èssere a cunvocare un’assemblea, a primos de su mese de cabudanni, pro chistionare de limba sarda e su CSU at a èssere cramadu a donare su pàrrere suo; a addobiare a sos operadores de sos ufìtzios de sa limba sarda; a prorogare de un’annu su pianu triennale giai iscadidu dae un’annu; a chircare de pònnere su sardu in s’Istatutu Regionale, primu passu pro s’ufitzialidade berdadera de sa limba sarda.
Un’anàlisi de sa presèntzia de s’Assessora nos batit a un’ala a èssere cuntentos pro s’apentu chi s’at leadu a bènnere a Neoneli e a chistionare cun su CSU, dende·li in custa manera unu reconnoschimentu polìticu de “interlocutore” in problemàticas linguìsticas e reconnoschende·li fintzas s’egemonia intelletuale in polìtica linguìstica, ma fintzas lassende·nos carchi duda in su chi no at torradu risposta.
A pregonta làdina “ite nde pensat Vostè de sa Limba Sarda Comuna?”, sa risposta sua est istada chi nd’amus a faeddare in cabudanni.
Sa sua est pàrsida una manera (legìtima) de sighire a leare tempus, cando a su CSU est craru chi pagu b’at galu de isetare in pitzu a sa chistione de s’istandard: tres sunt sas propostas in campu (ùnicu istandard, dòpiu istandard e dialetizatzione de sa limba) e su sèberu est petzi polìticu.
Su guvernu b’at pagu de fuire.
Leave a comment