Gràtzia a sos presoneris polìticos catalanos

Gràtzia a sos presoneris polìticos catalanos

Eris, in una parlata pùblica in Bartzellona, su primu ministru ispanniolu Pedro Sànchez at naradu chi sos presoneris polìticos catalanos ant a èssere liberados. Su disinnu chi est coladu dae sas paràulas suas est chi s’issèberu naschet dae un’iscummissa polìtica pro sanare sa situatzione de Catalugna: una regione partzida in duos cantos, cun s’economia chi, non connoschende su benidore, est prena de timòria. Unu perdonu chi non cheret nàrrere chi totu est torrende comente a dae in antis, ma chi dae como si diat pòdere torrare a allegare in manera polìtica.

Una fràsia ambìgua de Sànchez tenet a intro sas duas miradas (unionista e indipendentista): «Non nos isetamus chi chie punnat a s’indipendèntzia at a mudare sos ideales suos, ma nos isetamus chi cumprendat chi no esistit àndala a fora de sa lege». Un’afirmadura chi si podet lèghere cun unu significu coerente cun cussu acontèssidu fintzas a como – s’indipendèntzia est contra a sa lege, intrade in presone e nde essides pro sa lege ispanniola, fora de cussa non podides andare – ma finamentas cun unu pìgiu de isetu ca paret cuende una possibilidade de abèrrere a una riforma e a unu referendum legale, chi est sa punna de ERC, su partidu chi guvernat sa Catalugna como.

Sa decraratzione lompet a pustis chi a dereta sos partidos ant ammanigiadu una manifestatzione in Madrid contra a sa gràtzia, aunidos comente non capitaiat dae tempus meda, e posca chi sos sondàgios ant ammustradu chi s’opinione pùblica ispanniola no est de acordu meda a su perdonu. Annotada gasi un’ischerta coragiuda, sa de Sànchez, chi paret un’iscummissa, ma b’at un’àtera cosa de importu mannu chi no est colada meda in sos mèdia italianos: sa risolutzione Cilevics (inoghe su testu).

Eris in Istrasburgu su Consìgiu de Europa at votadu, setanta a favore e petzi binti oto contra, una risolutzione chi cundennat s’Ispagna pro sa polìtica impitada contra a s’indipendentismu e sutalìneat chi in Europa non si podent pessighire sos movimentos polìticos patzìficos, non si podent pònnere in presone sos polìticos pro sas ideas issoro e non los si podet custrìnghere a denegare parres issoro pro megiorare sas cunditziones chi sufrint in càrtzere. S’Ispagna pro custa resone est istada posta in paris cun sa Turchia. Sànchez at proadu in maneras medas a firmare custa risolutzione ma su corfu de s’Europa est supridu su matessi.

Como amus a bìdere ite at a capitare: si custa est petzi una mòvida pro segare su fronte indipendentista o si s’arresonu at a torrare a inghitzare de a beru e cale sèmida at a sighire. Su de importu est chi luego ant a essire dae presone noe persones chi aiant fatu isceti polìtica e chi aiant sustènnidu ideas patzìficas.

Gabriele Tanda

Leave a comment

1 Comment

  1. … Si carchi cosa in bonu si moet est gràtzias a sos presoneris (e líbberos!) catalanos chi ant pagadu e sunt paghendhe sa libbertade e diritos de su pópulu issoro.
    Sa “grazia” de seguru no est cussa de Sànchez si abberu (isperamus!) ndhe bogat de galera sos catalanos chi ant impresonadu!!!

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *