"Gli amici di Emilio". Fascismu e periferia in su romanzu de Graziella Monni

"Gli amici di Emilio". Fascismu e periferia in su romanzu de Graziella Monni

Corilè est una cale si siat bidda de Sardigna, cun in intro de sesi sas caraterìsticas de cale si siat bidda de Sardigna in s’epoca de su contu. Est una bidda chi, mancari serente a sa tzitade, vivet sas contradditziones de cale si siat periferia in epoca fascista. Cun personale polìticu e amministrativu fidele a su regime ma chi nch’est bastante a tesu pro si merèssere cada tantu sas vìsitas de sos de s’Ovra. Corilè est s’iscenàriu in ue Graziella Monni, dotzente e dirigente iscolàstica de su cumprensivu Maccioni de Nùgoro, at ambientadu su romanzu suo “Gli amici di Emilio”. Unu romanzu chi, e sunt in medas a lu nàrrere, in pagas oras est lèghidu. Ma non ca est unu contigheddu. Prus a prestu ca “Gli amici di Emilio” nos prendet a ue semus setzidos o corcados e sos faeddos de sas pàginas e de sos capìtulos nos ghiant ponende·nos a tretu de non nch’aorare su libru in antis de lu finire. Fraigadu a inghìriu de sa figura de Emilio Lussu, a su nessi in sos faeddos de chie l’at connotu e in sos bisos de chie lu diat chèrrere connòschere, su romanzu de Monni est craru giai dae sa coberta sua. Unu pitzinnu, Filippo, su fìgiu de su podestà, cara a sas barras de Mussolini. Unu disafiu, sena cunsiderare su ruolo de su babbu e cale si siat àtera cunsighèntzia. Sa neghe de Filippo – a minore cabu banda de unu grupu de chircadores de giustìtzia e a pustis mastru de filodofia – est sa de amare a Sara, una pitzoca ebrea. Ma sa neghe est de su fascismu, cun sas leges ratziales suas, malas a cumprèndere, mescamente in una terra che a sa nostra. Su libru, imprentadu dae Mondadori, est unu de sos mègius produtos literàrios sardos de ocannu. Cheret lèghidu. Finamentas ca a concruos…

màuro piredda

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *