Franco Solinas, 40 annos dae sa morte

Franco Solinas, 40 annos dae sa morte

Su 14 de cabudanni de su 1982 moriat de infartu in Fregene Franco Solinas. A prus de giornalista e iscritore est connotu massimamente pro sas iscenegiaduras tzinematogràficas.

Fìgiu de un’ufitziale de s’esèrtzitu e de mama madalenina, est nàschidu in Casteddu e at passadu sa pitzinnia in s’ìsula gadduresa, in antis de andare a bìvere cun sa famìllia a Roma, in ue at acudidu a partetzipare a su movimentu partigianu.

Iscritu a pitzocu a su Partidu Comunista Italianu, at cumintzadu a publicare artìculos giornalìsticos in Paese Sera e in L’Unità.

Su romanzu de esòrdiu, Squarciò, de su 1957, est ambientadu in Sa Madalena e su tìtulu ammentat su paranùmene de unu piscadore madaleninu, Pasqualino Rivieccio. Dae su libru Solinas at a coa isvilupadu un’iscenegiadura pro una pellìcula de Gillo Pontecorvo, La grande strada azzurra.

Cun Pontecorvo sa collaboratzione est sighida. Tenent sa firma sua La battaglia di Algeri, Leone d’oro in sa Mustra de Venetzia e Queimada.

De ammentare, intre sas àteras, sa pellìcula Salvatore Giuliano, de Francesco Rosi.

Sos filmis iscritos dae su madaleninu sunt caraterizados dae s’impignu polìticu, chi essit a pìgiu finas in sas iscenegiaduras dedicadas a su sutafilone de sos spaghetti western mutidu tortilla western.

Sunt bator sas òperas ambientadas in su Mèssicu rivolutzionàriu, totu de èsitu mannu, siat de crìtica siat de pùblicu: La resa dei conti, de Sergio Sollima, ¿Quién sabe?, de Damiano Damiani, Il mercenario, de Sergio Corbucci e Tepepa, de Giulio Petroni.

Solinas est semper abarradu ligadu a s’ìsula minore de Sa Madalena e a cudda prus manna, sa Sardigna.

Dae su 1985 est assignadu ogna annu su Premio Solinas, nàschidu in onore suo pro more de Felice Laudadio, operadore culturale tzinematogràficu e de s’atore Gianmaria Volontè, dedicadu a sos iscenegiadores.

(luca foddai)

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *