Donna Berta #70

Donna Berta #70

“Donna Berta” de Leopoldo Clarín Alas, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2012 (colletzione Àndalas).

Colende in dae in antis de una domo antiga e mesu derruta chi ddo’at comente cumintzat sa carrera, si fiat ismentigada un’iscuta, e no ddu faghiat mai, de su perìgulu e de s’atentzione chi depiat dare pro non nche dda pònnere a suta; e aiat pensadu: “In cue abisu ca bivet segnor Canovas… Issu mi podiat fàghere su miràculu. Mi podiat dare… un’òrdine Reale… ite nd’isco… unu pagherò pro custrìnghere a s’americanu a mi bèndere su cuadru… Narant ca custu don Antonio cumandat meda… Deus meu, su cumandare meda diat serbire pro custu, pro cumandare sas cosas giustas chi non s’agatant in sas leges”. In s’ìnteri chi fiat pensamentende gasi, aiat fatu carchi passu sena sentire a ue fiat andende. In cuddu momentu aiat intèndidu unu mamudinu comente de boghes, aiat bidu manos ispartas a chirru suo, aiat intèndidu unu corpu a sa pala… chi ddi fiant catzighende su bestire…

“Su tramvia!” aiat pensadu. Fiat tropu tardu. Ei, fiat su tramvia. Unu caddu nche dd’aiat iscuta a terra, dd’aiat catzigada; una roda ddi fiat colada in mesu de sa persone. Su veìculu si fiat firmadu in antis de nche lassare in segus sa vìtima. Nche dd’aiant dèpida bogare a bellu a bellu dae mesu de sas rodas. Pariat giai morta. Fiat abarrada carchi minutu in ie in su martziapiedi, finas a arribbare s’autoridade.

 

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *