Donna Berta #18

Donna Berta #18

“Donna Berta” de Leopoldo Clarín Alas, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2012 (colletzione Àndalas).

Donna Berta, a pustis de ghetare una mirada intre sos rampos de pira e de mela a bìdere si Sabel fiat in cue a suta, cando fiat segura chi non teniat cuddu istorbu in s’ortu, aiat ghetadu a s’àera sas perlas de su repertòriu suo; e in s’ìnteri, indùrghida e a arrosiadore in manu, si fiat posta a abbare sas matas de piberone, e a innetiare dae su caragolu matas e tupas (su pistighìngiu suo fiat de acudire a totu), sa boghe tremende naraiat:

Ajò pastora a sa pinneta
Lassa su monte e sos litos

Lassa allegra sos crabitos
E beni cun megus a mare…

Fiat arribbada a sa làcana de s’ortu, e in dae in antis de su portale chi daiat a su monte, padente de chercos, opinos e castàngios, si fiat achidada e aiat pensamentadu. Ddi fiat bènnida sa gana de pigare a in ie, a su monte, intre fìlighe e ruos. Fiat annos chi no ddi capitaiat una cosa gasi; però intendiat in cuddu momentu unu pagu de sole de ierru in s’ànima: su corpus ddi pediat aventuras, atrivimentos. Cantas bias, in dae in antis de cuddu portale, cuadu in mesu de sas fògias oscuras, aiat bisadu sa gioventude sua chi dae in ie diat intrare sa ditza sua, totu su chi una non s’isetat, chi est poèticu, ideale, ispantosu! A pustis, cando fiat isetende su bisu suo de carre e ossu; a su capitanu chi non fiat torradu mai, dd’isetaiat semper dae cuddu portale. Aiat afriscadu, artziadu sa crica e fiat pigada a su monte. A pustis de pagos passos si fiat dèpida sètzere in sa santa terra, franghende ispinas cun sa manu; sa pigada fiat mala pro issa; in prus, dd’istorbaiant su fìlighe e sa cresura. Sètzida in s’umbra aiat sighidu a cantare:
E paris in sa barchita…

 

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *