Bi diat chèrrere apentu mannu pro nàrrere e fàghere su chi non si devet, in antis, e nàrrere su chi non si podet o su chi mancu issos bi creent, a pustis. In giru de pagu tempus sos guvernantes italianos custu ant fatu.
1) Su ministru de s’Internu Piantedosi, a pustis de àere naradu chi «su disisperu mai podet giustificare cunditziones de biàgiu chi ponent in perìgulu sa vida de sos fìgios», at dèvidu nàrrere chi, a diferèntzia nostra, issu, si commovet «in antis de sas acontèssidas».
2) Semper Piantedosi, a pustis de àere naradu chi sos migrantes «non devent mòvere», at dèvidu pònnere remèdiu agiunghende unu «benimus nos a bos nde batire a inoghe».
3) Sa premier Meloni, pro parte sua, a pustis de no àere fatu unu mìnimu de autocrìtica pro sa morte de 72 cristianos a pagu tretu dae sas costeras calabresas, a ghisa de minetza universale, nos at asseguradu chi a sos iscafistas los at catzare «peri totu su globu terràcueu».
Ma sos guvernantes resessent a fàghere fintzas peus lompende·nche a s’inoportunu.
Su vitze premier Salvini at lòmpidu sos annos, e pro festare su traguardu (50 tundos tundos, 30 in polìtica) s’est postu a cantare “La canzone di Marinella” in pare cun sa premier, in mesu a unos cantos vip.
Sa sensibilidade cada unu si tèngiat sa sua e si unu resesset a festare mancari totu custos mortos problema suo ebbia est. Ma nessi un’àtera cantzone a la podiant seberare?
No ca Marinella, «storia vera», giai l’ischimus, «scivolò nel fiume», in su riu Olona, intre Rho e Milanu, a pagu tretu dae sa festa fentomada.
Maria Boccuzzi, est a nàrrere Marinella, fiat fintzas calabresa, nàschida su 1920 in Radicena, como Taurianova. Emigreit cun sa famìlia sua, che a sos chi movent traessende su Mediterràneu. Prostitutzione, violèntzia, isparos e posca sa morte sua in s’abba. Cosas chi connoschimus.
Àteru b’at de iscrìere?
mauro Piredda
Leave a comment