Sa ‘cramada’ l’aiant fata in Làconi, bìndighi dies como, in ocasione de sa Màrtzia pro sa Paghe 2015. Oe in Casteddu, belle 5.000 mìgias persones, ant respostu cun una passigiada colorada de denùntzia e chèscia contra s’ocupatzione militare de sa Sardigna.
Dae sa pratza de Garibaldi a ruga de Roma, in cara a su Parlamentu Sardu, una filera de siglas, partidos, movimentos, istrisciones, banderas e gente. Totus cun una punna: fàghere a cumprèndere chi a sos sardos, nessi a una parte manna, non lis andat bene chi in custas dies si fatzat sa Trident Juncture 2015, una de sas esertzitatziones militares prus mannas de sa Nato in su Mediterraneu.
Est s’ùrtimu passu de s’àndada longa contra a sas tzerachias militares e a s’ocupatzione militare de sa Sardigna chi aiat bidu s’annu coladu, in Cabu Frasca, una de sas dies de ammentare. Posca, àteros apuntamentos e addòbios fintzas pro pagos volontàrios, finas a sa màrtzia de oe.
Mancu s’abba pròina at frimmadu sos militantes patzifistas e indipendentistas chi si nche sunt calados dae ruga Sonnino fintzas a su bighinadu de su Portu cun una marea de persones chi, bentulende banderas, tzerriaiant islogan de maga indipendentista e antimilitarista.
“Nemos podiat pensare chi in pagu tempus sa gente podiat respòndere gasi – at arresonadu Pàulu Pisu, de sa Mesa Sarda de sa Paghe – e imbetzes oe semus inoghe in medas a dare unu sinnale forte chi sas fortzas polìticas diant dèpere collire. Una partetzipatzione chi nos dat alenu e nos afortiat pro su tempus benidore”.
“Sa gente chi oe est inoghe e chi at respostu a sa cramada – at annànghidu Bustianu Cumpostu de Sardigna Natzione – mustrat chi sos sardos non sunt de acordu cun s’ocupatzione militare de sas terras e su bombardamentu sighidu chi sos esertzitos istràngios sunt faghende. Sa polìtica si nde ischidet”.
Su corteu est acabadu in sos pòrtzios de sa ruga de Roma, suta su Cussìgiu Regionale, cun unas cantas parlatas pùblicas de sos organizadores e de sos rapresentantes de sos sòtzios chi ant aderidu.
E in medas ant nomenadu su presidente de sa Regione Frantziscu Pìgliaru pedende unu cumportamentu prus atzudu contra a sos poderios militares de s’istadu italianu e calicunu fintzas pedende sas dimissiones pro sos seberos giuigados, a parre de sos manifestantes, meda dèbiles.
Difatis est gasi, nessi pro chie diat bòlere una Sardigna meda prus impitzada contra a s’istadu italianu.
E no diat èssere mala sa proposta de s’assessore de su Partidu de sos Sardos Pàulu Maninchedda chi, calicuna die a como, aiat propostu a Pigliaru de assoddire cun su guvernu regionale intreu in su polìgonu de Teulada a si fàghere arrestare totu cantos pro protesta.
Bisos? Utopias? Forsis, ma cando amus a tènnere unu guvernu gasi atrividu, e gente disponìbile a si sacrificare gasi, sas manifestatziones ant a èssere de 50 mìgia persones e non 5.000 ebbia. E in capas sa Sardigna meda prus lìbera.
