– de Salvatore Serra –
Polìtica linguìstica cheret nàrrere finas a traduire testos istràngios in sardu, pro afortire sa capatzidade de custa limba de operare cun unu registru artu.
In s’ischeda de oe bos presento “Sa pratza de su Diamante”, romanzu in limba catalana bortadu in sardu cun s’agiudu de s’Institut Ramon Llull
—
Tìtulu originale in catalanu
La plaça del Diamant
Autore
Mercè Rodoreda
Tradutore
Giagu Ledda
Editore sardu
Papiros, 2008
La plaça del Diamant est unu romanzu psicològicu de s’iscritora Mercè Rodoreda. Sa crìtica lu cunsìderat s’òpera sua prus de importu. Est unu clàssicu de sa literadura catalana de pustis de sa gherra. L’ant publicadu pro sa prima bia in su 1962, e l’ant traduidu in prus de trinta limbas.
Ambientadu in su tempus de sa Repùblica e de sa gherra tzivile, custu libru inghìriat a fùrriu de su pessonàgiu de Natàlia, sa Colometa, una giòvana chi nde rapresentat àteras medas, e chi li tocat de vìvere in un’època cruele a beru. Natàlia atzetat, sena s’arrempellare, totu su chi sa vida, e su maridu Quimet, l’imponent. Arribbat a atzetare chi Quimet li càmbiet su nùmene cun su de Colometa. Comente pro fèminas medas de su tempus suo, su caminu de sa vida at a èssere a punta a susu, ca at a colare gana e at a peleare pesende sos fìgios
Incipit
Julieta fiat bènnida a sa durcheria in ue traballaia, pròpiu pro mi nàrrere chi, in antis de sorteare sa toia, diant àere sorteadu unas cantas cafeteras. Issa las aiat giai bidas: bellas, biancas nìidas, cun un’arantzu pintadu, isperradu, mustrende sos sèmenes. Deo non tenia gana de andare a ballare e mancu de essire, ca fia istada totu die ispatzende durches e mi doliant sas puntas de sos pòddighes a fortza de istrìnghere tuneos indeorados, de fàghere nodos e presòrgios. E mescamente ca connoschia a Julieta, chi pro issa fiat semper die manna, e, mancari chi dormiret pagu o nudda, no l’importaiat …
Leave a comment