– de Salvatore Serra –
Sa limba sarda tenet prus importu si intrat in sas istitutziones. Ca est s’impreu suo in s’amministratzione pùblica chi li dat unu caràtere ufitziale. E custu li dat un’impèlida manna pro crèschere in totu sos setores de sa sotziedade.
Custos chi publicamus oe sunt duos documentos de sa Comuna de Nùgoro. Sunt sos òrdines de sa die ( “arrejonos de negossiare”) in sos cussìgios comunales de su 15 e de su 16 de làmpadas de su 1998.
- Un’annu a pustis de sa lege regionale n. 26 pro sa limba sarda e un’annu in antis de sa lege istatale n. 482 pro sas minorias linguìsticas. 8 annos in antis de sa nàschida de sa limba sarda comuna. Sinnu chi s’interessu pro su sardu amministrativu b’est dae meda. De su restu, in sos rennos antigos de Sardigna sa limba ufitziale non fiat nen s’italianu, nen su catalanu, nen s’ispagnolu, ma su sardu.
Custos duos documentos sunt istados, pensamus, un’esperimentu. E, a dolu mannu, non nos resurtat chi custu esperimentu siat andadu a dae in antis. Como, si cherimus, sa cosa diat èssere prus fàtzile. Sa tecnologia informàtica nos agiuat meda. Bastat a creare unu repertòriu terminològicu, e, aplichende unu programma, unu testu giurìdicu in italianu si podet bortare in sardu in pagos segundos. Fintzas su BURAS si diat pòdere publicare in tempus reale in italianu e in sardu.
Ite est chi mancat, tando? Beh, non bi cheret meda a la cumprèndere: mancat sa voluntade polìtica. E no est de badas. Sa limba, intesa comente istrutura in sensu marxianu, est unu elementu fundamentale in s’organizatzione de s’Istadu. Su de permìtere a una limba de intrare (o de torrare a intrare, comente su sardu) in sas articulatziones de sa burocratzia ponet in discussione echilìbrios cunsolidados dae meda. Duncas su caminu de sa limba sarda pro lòmpere a s’ufitzialidade est longu e peleosu. E non pro resones tècnicas.
Leave a comment