Posca duas chidas de serrada arantzu de s’ìsula, dae lunis sos tzilleris e sos ristorantes ant pòdidu torrare a aberrere in una Sardigna groga. Su colore allutu pone s’isetu de essire dae custa situatzione chi s’est fatende die cun die de un’iscurigore malu a sanare.
Sos ristorantes e sos tzilleris como sunt abertos, ma mesos trobeidos dae sas làcanas postas dae s’Istadu chi depet amparare totus sos àteros pro su Covid. De tzertu cussas coladas sunt istadas sas chidas prus difìtziles pro unu setore chi fiat giai sufrende meda dae meses e chi sustentat unu muntone de famìllias. Custas chidas pro calicunu sunt istadas sas chi ant agabbadu sas resursas e los ant custrintos a tancare de su totu, àteros sunt baliende cun s’isetu de carchi agiudu dae su guvernu imbeniente. Su chi at a pòdere sòrbere custa atzola est su tempus bonu de beranu: sos taulinos in carreras, s’istare a fora podent ismanniare sos balàngios e menguare sos cuntàgios. Ma non est cosa de como.
Sa de como est una festa unu pagu tzurpa, ca sas chidas coladas ant proadu chi galu non si podet ammanigiare su benidore, chi si depet andare a dae in antis a s’apàrpidu, e custu cheret nàrrere gastos prus mannos. Cun issos s’agatat in dificultade totu su setore de su màndigu: pagas bèndidas, cheret nàrrere roba meda guasta e cun issa dinari furriadu a s’arga. S’isetu si fràigat a subra de su benidore e custu galu mancat.
(redatzione)
Leave a comment

