“Sa mama” de Grazia Deledda, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae NOR (colletzione Le Grazie).
Issa no ischiat galu pro ite, ma ammentaiat su coidadu chi sa pitzoca dd’aiat retzida, faghende·dda sètzere acanta sua e pregontende·ddi novas de Pàule. Ddi naraiat Pàule, che frade; ma a issa no dda trataiat che mama, ma agiumai che a una rivale chi tocaiat de lusingare e indormigare.
Dd’aiat fatu serbire su cafè in una safata manna de prata dae una tzeraca iscurtza chi giughiat sa cara fascada che mora; dd’aiat faeddadu de sos duos frades a tesu e potentes, presende·si·nde, sena de ddu pàrrere, de si bìdere in mesu de issos comente intre duas colunnas chi susteniant su fràigu de sa vida sua solitària. A ùrtimu dd’aiat ammustradu s’ortu dae sa ghenna de s’istàntzia.
Figu biaita ammuntada dae unu prùere in colore de prata, e pira, e budrones de àghina de oro si bidiant intre su birde lughente de sas matas e de sa bide. E issara pro ite Pàule aiat mandadu su donu de frùtora a chie nde teniat giai meda?
Leave a comment