Sa Domus de Janas de Monte Airadu s’agatat in su cumonale de Romana, in un’istèrrida de roca manna manna, in ue paret chi sa natura si siat ispassiada a tèssere sas codinas comente chi esserent tramas de unu tapete sardu. Est traballosu a l’agatare, ca non b’at un’intrada manna chi nos fatzat pensare a unu logu galanu, ma una perca minore, chi unu non si diat immaginare chi nche giughet a una tumba meravigiosa.
Cando, “trisinende”, si lompet a s’ala de intro, sa tumba si presentat in totu sa bellesa sua: colunna, pròtomos a mesutundu, tzellas, antitzellas, ghenna pro s’àteru mundu, sìmbulos e sinnos de una divotzione arcàica chi nos imbreagant s’ànima. Sa càmera printzipale, istuvada in sa roca in su tempus de sa preistòria, reproduit sa coberta de unu pinnetu antigu, cun su trave tzentrale suo chi agabat in unu pilastru. In s’ala curtza s’aberit una tzella minore, cando chi s’ala longa ìmitat sas pinnas de su pinnetu cun su motivu de sa ghenna farsa dae ue moet unu motivu dòpiu a forma de corru realizadu a mesu tundu pranu.
COMENTE SI BI LOMPET: in sa SS 292, in su km 37, lassadu a manu dereta s’iscansadòrgiu pro Romana, si fùrriat a manu dereta intrende in su caminu de bonìfica Codoro. Si sighit per 2 km finas una bratza pro collire s’abba (a manu manca). Lassada sa màchina si sighit chirru a sud-ovest torrende a artziare in sa costa finas a su monumentu
