Sa die a pustis. Sa limba a pustis?

Sa die a pustis. Sa limba a pustis?

Fiat cosa de pònnere in contu: su parallelismu intre sos sabàudos de tando e su virus de oe at caraterizadu s’allega de eris, 28 de abrile, ricurrèntzia de sas acontèssidas de su 1794.

Podiant fàghere àteru sos de sa Regione, eris in Consìgiu? Cada annu b’at dibatas pro comente bestint sa die: pro seguru sa contrariedade prus manna l’amus bida cando la dedicheint a sos migrantes (s’annu a pustis pro Giorgio Asproni s’abolotu fiat prus pagu, forsis ca Firino non bi fiat prus).

Pro cussu b’at de traballare meda, gasi comente ant fatu sos de “S’istòria sarda in s’iscola italiana”. Petzi de custa manera sas generatziones noas diant pòdere connòschere sos invasores chi sunt colados inoghe, e sa natura de sos invasores de s’atualidade, chi non sunt sos migrantes, nen su virus.

E fiat de pònnere in contu finamentas sa parlata in sardu de su presidente de sa Giunta. Cosa mala est? Nono. Pro nudda. Ma su timore chi s’impreu ufitziale de su sardu abarret comente rituale calendarizadu est prus chi non biu.

E tocat però a èssere craros e onestos sena chi perunu si suddet. Podimus, nois, pretèndere chi sa Regione fatzat de prus pro sa limba? Emmo, mescamente si custa istitutzione est ghiada dae unu sardista. E podimus nois pretèndere chi sas istitutziones fatzant de prus sena chi sos istimadores de sa limba l’impreent issos etotu?

Su bonu de sos libros, de sos interventos polìticos, de sos comunicados ufitziales, de sos post in sas retes sotziales e in sos blog sunt semper in italianu. In italianu ebbia. Sa Regione devet fàghere sa parte sua, lu devimus pretèndere, su voluntarismu de sos istimadores non podet bastare. Ma nois, chi nât chi lu semus, devimus èssere su motore; cunforma a sas possibilidades nostras, tzertu, ma sena còntigas.

Nos amus prenadu sa buca de normalidade, de sardu limba normale. Como semus in cherta de una torrada a sa normalidade pre-covid (comente chi totu fiat perfetu in antis de su virus), ma su timore chi sa norma siat sa peus chi connoschimus in contu de bilinguismu (diglossia? Dilalia?) in cue nch’est. Malu a si nche tòrchere, peus de su virus.

màuru piredda

Leave a comment

2 Comments

  1. Mauro, tenes rejone.
    No apo intesu a Solinas faeddande in sardu eris, pro sa die de sa Sardigna, ma si gai at fatu su desizu meu est chi lu sicat a facher semper e che a issu totus sos chi tenent de narrer cosa de importu, in sa Rezone. Dae issos at a naschire s’ idea de imparare, a sos ateros .
    Gai depent facher sos sardos chi picant arrejonos e los iscrient in italianu .A esser prus capatzes de los iscriere in cussa limba chi andat bene a totus.

  2. Mauro, tenes rejone.
    No apo intesu a Solinas faeddande in sardu eris, pro sa die de sa Sardigna, ma si gai at fatu su desizu meu est chi lu sicat a facher semper e che a issu totus sos chi tenent de narrer cosa de importu, in sa Regione. Dae issos at a naschire s’ idea de imparare, a sos ateros .
    Gai depent facher sos sardos chi picant arrejonos e los iscrient in italianu .A esser prus capatzes de los iscriere in cussa limba chi andat bene a totus.

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *