Retorichende: s'anacolutu

S’anacolutu (dae su gregu an- privativu e akólouthos, chi sighit) inditat una fratura de una secuèntzia sintàtica pro mèdiu de un’àtera parte sintaticamente iscunnessa. Mancari sighende a dare sentidu a s’allega, su fràigu sintàticu est privu de coerèntzia e de acordu lògicu grammaticale intre sos elementos de su perìodu. Cantas bortas l’agatamus in sa literadura, in su limbàgu collochiale, in sos ditzos (a caddu fresadu, sedda lu pìtigat) e finamentas in Facebook (I commenti, quelli belli!)?