PREGUNTADE A NOIS

Preguntade a nois.

Preguntade a nois operadores, si cherides ischire a ite serbit un’istandard de iscritura in limba sarda.

Preguntade a nois chi l’impreamus ogni santa die: l’impreamus “netu” in blog e in documentos, e l’impreamus “contaminadu” in social network, posta eletrònica e sms, pro imbàtere a cantu prus gente podimus, pro comunicare novas e ideas, pro ingustare sos giòvanos a sa bellesa de sa limba sarda, pro lis fàghere a cumprèndere chi su sardu est limba che sas àteras.

Preguntade a nois, si cherides ischire cantu nos bisòngiat, a tènnere una norma pro iscrìere.

Totu custas cuntierras “istandard emmo, istandard nono”, totu custu chircare su pilu in s’ou, totu custu chèrrere fraigare su mundu dae bella-nou, totu custu chèrrere diferentzialismos, sèberos imboligosos, anàlisis ispietadas, los faghet chie non tenet bisòngiu de una limba de impreare OE, una limba chi siat fàtzile a l’iscrìere, chi siat fàtzile a l’ammentare e a la cumprèndere. Lu faghet chie est trancuillu ca tantu tenet prontu s’istandard italianu de Manzoni.

Ma nois no. A nois non nos nd’importat nudda de sas gherras intestinas, non nos nd’importat de chie si nde cheret istratzare sa resone a mossu e nemmancu de chie si ochiet pro non nàrrere chi carchi resone la tenent sos àteros puru. A nois nos bisòngiat una limba pro iscrìere. Punto.

E duncas preguntade a nois, si cherides ischire a ite serbit un’istandard.