Sèberos de Sarvadore Serra leados dae s’òpera “Isposòriu de sàmbene. Tragèdia in tres Atos e sete Cuadros” de Federico García Lorca traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2013 (colletzione Àndalas).
Essint in s’ìnteri chi faeddant. Intrant Leonardo e s’Isposa.
Leonardo – Càllia!
Isposa
D ae inoghe mi nch’ando sola!
Torra·ti·nche a sa lestra!
Leonardo – Càllia·ti·nche!
Isposa
Cun sas dentes,
cun sas manos, vida mea,
lea dae custu tzugru onradu
su ferru ‘e custa cadena,
lassende·mi in ie fulliada
in sa domo mea de terra.
E si non mi cheres morta
che pìbera minoredda,
pone·mi in manos de isposa
sa canna de s’iscopeta.
Ite lamentu, ite fogu,
mi nche pigat in sa testa!
In sa limba si mi nche cravant lescas!
Leonardo
Fatu est giai su passu; càllia!
Nos sunt persighende meda
depes bènnere cun megus.
Leave a comment