de Massimeddu Musu Cireddu
B’est una boghe in Sardigna chi dae is istantzas de s’Arborada Trieste de Casteddu lompet fintzas a is àulas de s’Universidade de Tàtari, chi dae is aposentos de su Cussìgiu de ruga Roma essit e andat dae buca in buca, a boghe bassa, e chi oramai est un’argumentu de discussione normale intre polìticos e funtzionàrios regionales.
Narat, custa boghe, ca a sa torrada dae is fèrias de Austu sa giunta Pigliaru at a pòdere èssere unu pagu diversa dae cussa chi amus connotu fintzas a immoe. E narat, semper custa boghe, ca s’assessoradu prus “precàriu” est cussu de Claudia Firino.
Immoe, a donare atentzione a totus is boghes chi s’intendent est cosa de macos, ca sa prus parte sunt imbentos de oreris o de chie bolet fàghere dannu o benefìtziu a una parte o a s’àtera. Ma, a pitzus de custa boghe chi die cun die s’intendet semper prus a craru, forsis no est tempus pèrdidu a analizare su cuntestu polìticu e bìdere si custa podet èssere prus de una boghe e tènnere cunseguèntzias bonas o malas pro cussu chi pertocat sa chistione linguìstica.
Tocat a regordare ca Firino est intrada in sa giunta Pigliaru unu pagu “a sorpresa” in cuota SEL, paret gràtzias a una mediatzione intras is currentes de Michele Piras e Luciano Uras. Sa candidada prus forte de SEL fiat sa sotziòloga Lilli Pruna chi però non fiat agradèssida dae sa currente Uras e duncas a s’ùrtimu s’est agatada una mediatzione a pitzus de su nùmene de Firino.
Cun custas premissas, fiat craru dae su cumintzu ca su pesu polìticu de s’Assessore a sa Cultura fiat cunditzionadu dae is chistiones internas de su partidu suo. E si nd’est abigiada sùbitu, cando a pustis de àere leadu s’impignu cun is editores sardos de pònnere unu contributu (dae unu fundu giai prevìdidu dae s’assessoradu) pro s’editoria sarda in sa Fiera de su Libru de Torinu, sa giunta ghiada dae Pigliaru e Paci dd’at botzadu sa delìbera e at istabilidu ca su faeddu de s’Assessora in Giunta non baliat meda.
Cumprendende s’andatzu, dae tando Firino s’est limitada in is essidas pùblicas a decraratziones genèricas, sena mai pigare impignos pretzisos e cuncretos. In contu de limba sarda at lassadu s’ufìtziu de sa limba sarda sena de diretore pro meses medas sena pigare positzione. At naradu ca boliat portare su sardu in is iscolas, ca boliat un’istandard ortogràficu, ca boliat cumprèndere is chistiones e ascurtare totus is positziones, ma de totu custu no at fatu nudda, e in assessoradu est totu firmu.
E duncas? Sa boghe, cussa chi s’intendet e chi chistionat semper in italianu, narat ca in atongiu bi sunt duas cosas importantes meda. Sa prima est su cungressu de su PD italianu de Sardigna, sa segunda est ca in Tàtari at a intrare su retore nou de s’universidade. E in medas pensant ca Pigliaru nde bolet aprofitare pro mudare unas canta cadiras de sa giunta sua.
No est unu mistèriu pro nemos ca su senadore Uras diat a bòlere torrare in Sardigna cun un’incàrrigu de Assessore, e a cussu puntu s’assessoradu chi immoe est de SEL si diat a pòdere liberare pro un’àteru professore universitàriu dae semper acanta de su PD che a Attilio Mastino, chi pròpiu in cussas chidas at a agabbare de èssere su retore de s’universidade tataresa.
Pro Pigliaru diat a pòdere èssere s’ocasione pro afortiare is ligòngios cun sos baronados universitàrios chi in custos meses ant giai retzidu prus de 250 milliones de èuros de finantziamentos regionales e pro nde fuliare a s’àliga in manera definitiva sa polìtica linguìstica de is ùrtimos deghe annos (chi in custos meses no ant bidu nemmancu un’èuro de finantziamentu), torrende a is cursos universitàrios in italianu finantziados cun su dinare pro su sardu, a sa folclorizatzione e a sa minorizatzione de sa limba nostra e a una polìtica anti-sarda chi torret a cunfirmare s’egemonia culturale de una classe dominante monolìngue chi in su sardu bidet sa possibilidade de pèrdere is privilègios suos.
Chi custa boghe siat un’isbèliu de istade o chi bi siat carchi cosa de prus, at a èssere su tempus a si ddu nàrrere. Ma, a dolu mannu, b’est sa possibilidade cuncreta ca sa giunta Pigliaru, chi fintzas a immoe no at fatu nudda pro su sardu, si potzat mudare in una giunta anti-sardu e anti-sarda. Una giunta chi pighet a modellu su dipendentismu no isceti econòmicu e polìticu, ma fintzas culturale e linguìsticu. Forsis sa peus giunta chi amus a regordare in contu de colonizatzione culturale e de clientelismu universitàriu.
Leave a comment