Filumena Cherchi, unu talentu primidiu bènnidu mancu in antis de su tempus

Filumena Cherchi, unu talentu primidiu bènnidu mancu in antis de su tempus

                               de Salvatore Serra

Su Noighentos at pèrdidu tropu in presse sa chi podiat èssere una colunna de sa literadura italiana in Sardigna. Filumena Cherchi, nàschida in Biddanoa su 4 de santugaini de su 1897, aiat mustradu a giovanedda su mandu de iscrìere cosas dèghidas, una cosa ispantosa pro s’edade e istraordinària pro sa maturidade artìstica.

Cando  teniat pagu prus de sèighi annos at iscritu sos primos contos, in mesu de sos cales “Simona Croce”, publicadu pòstumu in su 1974, e, in antis de lòmpere degheoto annos, at istèrridu su romanzu “Il canto del pastore”, abbarradu sena publicadu finas a su 2000, cando s’amministratzione comunale de sa bidda sua de nàschida at detzisu de l’imprentare.

A pustis de cussu romanzu, prus nudda: sa tubercolosi, una maladia chi tando non perdonaiat, l’at truncadu su frore de sa vida cando petzi teniat 19 annos.

“Il canto del pastore”  est unu biàgiu in su mundu de prus de unu  sèculu a como, cun sos montigros galanos a subra de sa praja de Poddine (Poglina pro sos aligheresos), su càntigu de sos pastores, su nuscu de sas matas chi aturdit, sas notes isteddadas, sa luna chi s’ispigrat in s’arcu de mare de s’Alighera, sa lughe a tesu de su faru de Cabu Cassa, imbeleschiduras deghiles   de  sa protagonista Lughia Derios. Unu romanzu chi tenet una bena autobiogràfica, in ue Filumena contat acuntèssidas reales, bisos mai cumpridos, s’agabbu terrorosu de una vida chi lassat su letore transidu e ispantadu.  Un’opera de primore, chi ponet, in chie la leghet, cuntentesa pro sa bellesa de su contu  e tristura  pro unu venidore chi benit mancu.

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *