– de Giuseppe Pepe Coròngiu –
Totu in una giòbia a merie mi trinitat su telefoneddu mòbile. Fiat Renato Soru, segretàriu regionale de su PD, cun su cale, in su 2006 in Regione, amus fatu sa Limba Sarda Comuna. “Dotor Coròngiu -mi narat – pro ite cras non benit vostè a faeddare de sa chistione de sa limba sarda in Rai a sa festa nostra de su PD inoghe in su portu de Casteddu? Bi tenimus a Luigi Zanda, presidente de sos senadores PD, Franco Siddi, cussigeri de amministratzione RAI e Bianca Berlinguer, chi totus ischint chie est”. “Andat bene, ora su Presidente -li naro – mi paret cosa de importu. Bèngio e naro sa mia. Pro ite nono?”. “Tenimus bisòngiu de unu tècnicu chi nos nàrgiat ite fàghere pro sa chistione de sa RAI e àteru” , tancat Soru a sa manera sua lestra. Mi nde prètzio e disinno.
Eris so andadu, unu pagu apensamentadu pro su livellu de sos cumpàngios de relata, ma finas crosidadosu de bìdere acumprimentos e resultos. Ite pùblicu b’at a èssere? Apo a resèssere a èssere atzivu e puntudu? Pro bona sorte mia su moderadore fiat su diretore de s’Unione Sarda, Anthony Muroni (chi manìgiat bene sas chistiones) e Franco Siddi mi connoschet dae pitzocheddu, cando faghia su giornalista de La Nuova Sardegna in Casteddu.
Aberit Soru e isterret sa chistione de sa comunicatzione. Faghet mentovu finas de sa limba. Si comintzat a faeddare de temas generales comunicativos. Muroni, Siddi, Berlinguer, Zanda faeddant a manera e cun aficu de sos problemas de s’informatzione in Itàlia. Bi diat mancare, sunt personàgios de primore. Ite bi podet intrare sa limba sarda nostra in custa arresonada chi bene podiat dèghere finas in unu talk show de prima serada televisiva?
A sa taca mia, Muroni mi faghet una pregonta bene sestada. Faeddo tando de limba sarda chirchende de isprovintzializare, de de-folclorizare ponende sa chistione comente una possibilidade de guvernu e comunicatzione bonos. Una richesa de giudu pro sa classe dirigente.
.
Faeddo in sardu. A su pùblicu (chi est meda) “ddi praxit”. Tzàcarrant sas manos. S’argumentatzione est agradessida. Siddi la sighit e l’isvilupat. Faeddat unu pagu in sardu issu puru. Sa gente sighit a agradèssere. Si faeddat de limba sarda comente un’argumentu normale de polìtica. Bianca Berlinguer contat de comente su babbu faeddaiat in tataresu cun sos piscadores de Istintino. Non mancant unos cantos istereòtipos subra sa pregonta “Ma cale sardu?”. Ma respondo chi custa diferèntzia dialetale est normale in totu sas limbas. S’importante est chi esistat sa limba sarda comuna iscrita uguale pro totus si nono chie si siat podet nàrrere chi su sardu est unu dialetu casteddaju, campidanesu, nugoresu o logudoresu. E difatis Zanda avisat chi medas in Parlamentu lu narant, pro su sardu. Gasi si ruet in su discussionismu e in su lanivùgiu e non si nde essit prus. Renato Soru a tempus suo l’aiat cumpresu.
Regalo a Luigi Zanda una còpia de sa Costitutzione Italiana bortada in sardu ammente-nde-li chi s’artìculu 6 no est aplicadu pro su sardu. Issu leat s’impignu chi at a pònnere sa chistione a sos senadores de su PD a manera ufitziale in Roma. Finas deputados e senadores presentes sardos sunt de acordu.
Su talk show sighit galu unu pagu subra chistiones ‘italianas’. Ma semus resessidos a dedicare totu sa parte tzentrale a sa limba dende s’idea a sa gente de una chistione sèria, moderna, de profetu. Missione acumprida. Soru at mantènnidu una de sas promissas de Sèdilo de batire sa chistione in cara a su Pd in una sede autorèvole.
Mi lasso cun promissas a una banda e a s’àtera de collaboratzione. Su PD sardu si impignat a ‘fàghere’ pro sa limba sarda. No isco si est beru. Amus a averguare. Siddi at naradu chi si non faghimus lobby a Roma semus mortos. So de acordu.
Mi nde torro a domo cuntentu (est raru) cun unu pensamentu a totu cussos chi faghent dannu a sa limba nostra ca pensant prus a issos e non a sa càusa. E penso cun amargura a mie custrintu a fàghere un’àteru traballu pro campare, ma cun dolu mannu a tottu cussos chi in custos annos amus pesadu. Ant crètidu in sa polìtica linguìstica e como sunt disocupados o precàrios. Ispero de los pòdere sighire a agiudare, mancari siant custrintos a mi grisare pro bisòngiu e a pònnere mente a profitadores. Su tempus at a èssere maistru.
Oe est un’àtera batalla. Òschiri, sa Festa de sa Limba Ufitziale. Nos bidimus a sas bator in cue.
Leave a comment
Sos de su PD sunt totus ” contos da babboscu”! Sardigna libera dae custos canes de istelzu!