Sas dies sunt creschende. Dae sa prima de s’annu b’amus giai un’ora de lughe de prus. E in custu carrasegare mudu antitzipadu dae unu ghennàrgiu privu de caddaridas semus chirchende de cumprèndere comente ant a protzèdere sa campagna de mapadura e sa de su vatzinu in custa Sardigna como arantzu, como groga ma semper mirende a su ruju de sas butzacas. Su turismu, gasi, comintzat a s’acarare in s’allega econòmica de custa terra, ma sena chi crescat àtera lughe a tretu de nche tòddere sas nèulas dae sas àeras de su chi diamus dèvere chèrrere.
De Màuru Piredda
De cale turismu semus faeddende? Est craru chi semus faeddende ebbia de su turismu massivu istiale e costerinu, de pagas chidas de traballu cuntzentradas intre càrrigu antròpicu, disìgios istandardizados e sentidu de su territòriu postu a banda, mai chircadu. De custa manera – datos a banda, cosa chi meresset anàlisi prus funduda dende·nos sa risposta in contu de setores de primore – est pretzisu a mudaremus su paradigma narrativu de sos faghent dipèndere s’economia intrea isulana dae su turismu. Ca faeddende de custu tipu de turismu ebbia sunt faghende dipèndere s’economia nostra dae sos chi si nche cherent istare a culu a modde a de die e in pista a de note. Una Cuba pre Batista, o una Ibiza in antis de sa chessa de Putzu Claudio intervistadu dae Enrico Lucci. In lìnia generale non b’at un’àtera idea de su turismu: in pagos logos sunt chirchende de isvilupare su turismu religiosu e culturale chi nche carret gente in àteros meses e pro bìdere in sos logos issoro traditziones giutas a mare in istiu. Si como, cun freàrgiu lompende·nche a su coro suo, semus torra faeddende de su turismu istiale comente ùnica solutzione pro su venidore nostru est ca sos diferentes atores de sa classe dirigente sarda, sètzidos in sos logos deputados issoro (polìticos, formativos, editoriales) non sunt a tretu de cuntzepire una Sardigna diferente. E nemmancu dae bassu b’at idea manna de mudare su status quo: cale si siat cosa est mègius de una fàbrica de bombas, ma s’idea de unu caseifìtziu in càmbiu suio, cun su setore agropastorale chi galu est isetende sas rispostas chi meresset, non nos dat lughe meda. In perunu logu si leghet chi sa Sardigna podet lòmpere a unu tzertu livellu de indipendèntzia econòmica (cuntzetu bastante atrividu in unu cuntestu de interdipendèntzia globale) punnende a una manifatura moderna, ligada a sas resursas de su logu, capatze de ingendrare filera e de satisfare sos bisòngios de sa colletividade. Est a la fàghere tropu fàtzile iscriende·la in un’artìculu. Beru. Ma, finamentas sena renuntziare a sos culos a modde, cale perìodu est mègius de custu pro nde faeddare?
Leave a comment

