“Donna Berta” de Leopoldo Clarín Alas, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2012 (colletzione Àndalas).
Issa ischiat cantu diat pagare, in antis, s’Istadu. Su capitale suo lompiat a cuddu tantu, e galu avantzaiant mìgias de pesetas pro pagare su dèpidu de su fìgiu, si sos creditores essiant a pìgiu. Donna Berta aiat isetadu bramosa sa risposta de su millionàriu; sena dare importàntzia a s’ispantu de issu, e chi issa giai aiat previstu. Fiat issara chi aiat ischidu pro ite s’amigu pintore no aiat rispostu a sa lìtera chi dd’aiat mandadu cun unu missu: aiat ischidu ca su cumpàngiu de su fìgiu, s’artista illustre e geniosu chi aiat cambiadu sa vida de s’ùrtima Rondaliego a sa fine de su caminu suo, cuddu chi fiat apartu in su padente… fiat mortu in ie in sa terra, in una de cuddas escursiones suas in chirca de letziones de sa Natura.
E su cuadru de su capitanu suo, neghe de cudda morte, baliat como tantas mìgias de duros, chi totu Susacasa, mancari esseret prus mannu a tres bias, non diat bastare a pagare cuddos pagos bratzos de tela!
Sa pòvera betza aiat prantu, in palas de su Cresu de ultramare, chi fiat un’òmine comunu, e ischiat mantènnere totu sas aparèntzias de sos òmines caridadosos… Sa bona fèmina fiat maca, sena duda; ma non pro cussu su dolore suo fiat prus pagu beru, e prus pagu interessante s’aventura. Fiat istadu gentile meda cun sa betzighedda; aiat chircadu de dda trampare comente cun sos pipios; totu francu, craru, a ddi dare su cuadru, non pro su chi issa ddi podiat ofèrrere, ma mancu pro su chi si baliat. Ello! Ite diat nàrrere su Guvernu? In prus, finas ammitende ca sa bona fèmina diat possèdere su capitale chi oferiat, a tzèdere a sas preghieras suas fiat a dda pèrdere, a dd’arruinare; fiat contu de isperdìtziu, de machine. Impossìbile!
Leave a comment