In su mentres chi est torrende sa retòrica de fèminas dèbiles chi depent fuire pro si fàghere amparare dae sos òmines fortes, proamus a cumprèndere a ite puntu semus cun s’agualidade econòmica de sos sessos in is làcanas de s’Istadu nostru.
Betamus una mirada a duos indicos: sa diferèntzia intre sos salàrios e sos progetos pro asilos noos ligados a su fundu PNRR.
De su primu s’ischit pagu: sos ùrtimos datos sunt de su 2008 e pertocant totus pro sas aziendas a subra de sos chentu traballadores. Galu non s’est resèssidu a annoare su datu e forsis in su 2024 carchi cosa at a cambiare cun una lege noa chi òbligat sos datores de traballu fintzas prus minore a pònnere in craru custos datos.
Pro cantu pertocat su nùmeru de progetos presentados a su guvernu pro sos asilos noos, si iscoberit chi b’at una diferèntzia manna intre cussos presentados in su tzentru nord de s’Istadu e sos de su meridione. In sas zonas de subra non bastat su dinari ca bi sunt tropas rechestas, in suta medas soddos sunt in arriscu de torrare in dae segus, ca non b’at progetos. Custu nos faghet a cumprèndere chi sos problemas de gènere sunt prus complicados a cunfrontu de comente nos los contamus e chi b’at àteras cosas chi los influentzant, comente sas diferèntzias geogràficas.
(redatzione)
Leave a comment