de Mauro Piredda
In unu artìculu reghente Vito Biolchini at fatu una anàlisi de sos grandes giornales sardos: La Nuova Sardegna e L’Unione sarda. Giornales chi bident minimare sas bèndidas die cun die e chi sunt “semper prus locales”. Pro nos agiuare at finas postu unu collegamentu a una mapa interativa chi nos mustrat una partzimenta territoriale de sos mercados de custos giornales. Amus duncas àteru materiale pro sos partizidores: Torres/Casteddu; cabu de subra/cabu de giosso; Logudoro/Campidanu; logudoresu/campidanesu; poetes logudoresos/cantadoris campidanesos…La Nuova/L’Unione. Ma sa mèngua de sas bèndidas in una zona non est dèvida a s’impreu de sos dialetos de un’àtera. Ca si los deverent impreare at a èssere galu peus pro sos giornales. Finas inoghe sa netzessidade de sa limba comuna mancari comintzende petzi cun s’editoriale…pro cuntribuire a fàghere de sa limba unu patrimòniu materiale, e finas pro evitare chi s’immateriale si perdat intre s’impreu de s’italianu e sas cuntierras ùtiles petzi a su domìniu de s’italianu.