“Riu mannu. The Lan(d)guage Grabbing” de Micheli Ladu. Òpera publicada dae NOR Edizioni in su 2019, colletzione ‘Isteddos’.
Emmo, pro isse pariat unu sole!
− Mì, ca no la cherias comporare s’àtera borta! − l’aiat belle istichiddidu a Zuannicu. − Ma immoe mi la pagas a oras de lughes fatas.
− Emmo, e tue mi pagas su binu, ca cussu giai faget a ddu bìvere finas a lughe de istiàrica − l’aiat ischitzinadu s’àteru pighende cussa casta de làntia e ponende-la pìndili-pende in s’oru de sa mesa.
− Agiumai a terra ti nche ruet! Giai ses pagu managu Zuannì, sas manos de recotu oe tenes? − l’aiat naradu Badore cassende sa làntia e troghende-la pro la pònnere prus in mesu de sa tàula.
− Anco t’isperres s’isprene! − aiat agiuntu Fundudeampulla, a pustis pro consolare, a Zuannicu.
Leave a comment

