Pustis una Die fallimentare, bi cheret una Polìtica verdadera

Pustis una Die fallimentare, bi cheret una Polìtica verdadera

-de Giuseppe Pepe Coròngiu –

Ollolai - Sa Die de sa Sardigna 2016
Ollolai – Sa Die de sa Sardigna 2016

Sa Regione nde podet èssere cuntenta de totu sas polémicas pro Sa Die de sa Sardigna dedicada, a mala trassa, a sos migrantes. Custu sèberu, si no àteru, at fatu a manera chi, mai comente ocannu, si nd’at faeddadu. Sa Die cun s’assessora sua sunt esistidas. Custu est giai unu resultadu si abaidamus a sos ùrtimos duos annos de mediocridade.

Movende dae unu post primidiu de s’assessora matessi in Facebook, est su blog nostru chi pro primu at comintzadu a cuntierrare publichende unos cantos artìculos de chèscia pro su tema seberadu. Posca ant mòvidu sos blog in italianu e a pustis sos mèdios informativos de primore (L’Unione Sarda in primis). In sos mèdias sotziales si sunt pesadas crìticas a muntone sena pasu. Semus cuntentos de custu disìgiu isparghinadu chi amus interpretadu, intertzetadu e ismanniadu. Ite podet bòlere de prus unu blog de nitzu e de opinione che a su nostru?

Ma sa cuntentesa pro sa comunicatzione resessida lassat luego su logu a su pensamentu. Finas s’annu coladu sas cosas non sunt andadas bene e si fiat arriscada sa derrota. Su tema (cussu de su màndigu collegadu a s’Expo) in capas fiat finas peus. L’aiamus denuntziadu a boghe arta. Su sarvamentu fiat lòmpidu a ùrtimera, belle belle pro cumbinatzione e s’abilidade de un’imprendidore, ma sos sinnales de perìgulu non sunt istados leados a cunsideru. E ocannu amus bidu sa derrota annuntziada acumprende•si. Mancu sa bella initziativa cun sa Còrsica, a sa fine, at sarvadu sas cosas.

manifestatzione pro sa Die in Carbonia (foto leada dae su Facebook de Manolo Mureddu)
Manifestatzione pro sa Die in Carbonia (foto leada dae su Facebook de Manolo Mureddu)

B’at un’átera chistione de sa cale non semus cuntentos. A costàgiu de una bona parte de su movimentu identitàriu e linguìsticu chi at artzadu sa conca, bi nd’at un’àtera parte chi pro interessu, timoria, oportunismu o bisòngiu est abarrada a sa muda o at collaboradu finas cun s’assessoradu dannaresu. Nde depimus essire dae custu.

Non cherimus insinnare nudda a nemos, ma est craru a totus chi, partetzipende a custas initziativas o istrangende sos protagonistas sena criticare o fàghere presente sos problemas, sa credibilidade de totus est in perìgulu. Prus coràgiu, prus onestade, prus atza bi cheret. No a sa sìndrome de Istocolma. Su collaboratzionismu a-criticu no at sentidu e faghet dannu prima de totu a sa Regione ca si cunfrontat petzi cun cunformistas e pedidores. E faddit.

In sos cunvegnos de su 28 amus bidu paritzos relatores no adatos a su livellu istitutzionale: leones de su web chi in sa vida reale sunt impresentàbiles. Ma cale ‘amigu’ los at seberados, cussigiados e presentados a s’assessora? Una birgòngia manna. Unu livellu bassu meda de gente chi, comente s’est bidu, non contat nudda e non gighet in fatu a nemos.

migrantes2_n
Sa die de sos migrantes cun pagu pùblicu

A ogni manera non creimus chi sa curpa de sa derrota siat totu de s’assessora Firino. Sa delìbera de Sa Die colat in Giunta e in Cussìgiu: in ie nemos at naradu nudda? E sos partidos, màssimu cussos patriòticos? Si cumprendet e s’apubat chi, in segus de su fallimentu, b’at momentos eletorales, cussìgios dados male, staff chi non sunt a s’artària, ‘amigos’ chi faghent faddire. Una corte de sos miràculos incumpetente. S’assessora, a bisu meu, oe no ischit prus a chie si furriare pro non leare crìticas.

Su tinu paret cussu de ideas galu pagu craras in contu de identidade e limba. In duos annos si movent a fainu sena un’istrategia pretzisa si no andare contra a chie bi fiat in antis de issos. Si chircant alleados a cumbèniu pro onni situatzione. Mi paret a mie, chi mancu sos ufìtzios regionales faghent sa parte issoro. Mancat una visione, una mirada, unu disinnu, una proposta alternativa. Su pedinu est petzi cussu de moderare sa polìtica de in antis. Gasi est fàtzile a rùere in manos malas cun gente sena arte e gelosa chi ruinat, pro interessu o talebanismu, s’assessora chi como paret in dificultade a beru.

E cando at a tocare a sa revesa de sa chistione de sa limba? Sighende gasi sa derrota e sa figura lègia at a èssere meda, ma meda prus manna. Ca sos contos, in antis o a pustis, ant a dèpere torrare.

Ma si podet megiorare e trantzire su degollu traballende cun totus: finas cussos chi parent inimigos, ma sunt petzi gente onesta e apassionada chi defensat s’idea e sas fainas suas contra a sa gelosia incumpetente.

Polìtica bera bi diat chèrrere pro cumprèndere ite fàghere.

Giuseppe Pepe Corongiu

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *