sèberos de Sarvadore Serra
leados dae s’òpera Max Havelaar: est a nàrrere “Sas astas de su cafè de sa Cumpangia de Cummèrtziu olandesa”
de Multatuli (Eduard Douwes Dekker) traduida in sardu dae Antiogu Cappai Cadeddu
e publicada dae Condaghes in su 2014.
Como fia timende chi cussu Sjaalman s’esseret torradu a presentare e diat àere tentu carchi cosa de nàrrere. Fia cumintzende a m’impudare de nch’essere passadu, cussu sero, in Kapelsteeg e apo cumpresu bene chi s’òmine non depet lassare mai s’àndala de sa bona criantza. De seguru issu diat pedire dinari e mi diat faeddare de su pabirotu suo. Deo li dia dare forsis carchi pagu de dinari e de gasi issu, sa die a pustis, mi nde diat imbiare totu cussos paperis, chi diant èssere tando propiedade legìtima mia. Tando dia seberare sa pàgia dae su granu, dia remunire sos fascìculos chi bisòngiant pro su libru meu, e su restu lu dia brusiare, o nche lu dia fulliare in su corbingiolu de sos paperis betzos, cosas chi como non podia fàghere prus. Ca si issu torraiat bi los depia dare e issu, bidende s’interessu meu in tzertos manuscritos, de seguru mi diat pedire unu prètziu prus mannu meda. Nudda ponet su bendidore prus a chìrriu de bìnchere de su ischire chi s’àteru cheret comporare su chi issu cheret bèndere. In cue unu comporadore chi ischit su chi est faghende, non si bi ponet.
Leave a comment