sèberos de Sarvadore Serra
leados dae s’òpera Max Havelaar: est a nàrrere “Sas astas de su cafè de sa Cumpangia de Cummèrtziu olandesa”
de Multatuli (Eduard Douwes Dekker) traduida in sardu dae Antiogu Cappai Cadeddu
e publicada dae Condaghes in su 2014.
E non sunt sos versos ebbia chi conduint sa gioventude a nàrrere fàulas. Andade a teatru e ascurtade cantas fàulas narant a sa gente. S’eroe de su dramma est sarvadu dae s’abba in ue fiat allupende dae unu chi fiat acanta a fàghere bancarruta. Tando li dat sa metade de sa sienda sua. Custu non podet èssere beru. Una die chi fia passende in Prinsengracht e su bentu mi nch’aiat ghetadu su capeddu in su canale, deo aia dadu duos soddos a su fulanu chi mi nde l’aiat piscadu; e cussu nde fiat cuntentu. Isco bene chi li dia àere dadu prus meda si nd’aiat bogadu a mie matessi dae s’abba, ma de seguru non sa metade de sa sienda mia. Est craru chi faghende gasi s’òmine, ruende·nche duas bortas in s’abba, si diat impoverire in su totu. Sa peus cosa est chi in cussos ispetàculos de teatru, sa gente s’avesat a cussas fàulas tantu chi las agatat bellas e lis faghet su tzocamanos. Mi diat bènnere gana de nche fuliare a totu cussu pùblicu in s’abba pro bìdere si fiant de acordu de a beru cun cussos tzocamanos.
Leave a comment