Prus de un'iscuadra

de Giagu Ledda

In antis de bìdere sa partida  de sa finale  de sa Champions League chi giogat su F.C. Barcelona, totus nois amus a bìdere e ammirare su mosàicu ammaniadu in s’istàdiu de Berlinu dae sos tifosos catalanos. In custu mosàicu, chi no est sa prima borta chi si bidet in sos istàdios, resartant sos colores de s’iscuadra, cun s’iscrita: “Més que un club” (Prus de un’iscuadra) e sa bandera catalana.

         Est custa s’essèntzia de su chi rapresentat su Barça, sotziedade chi cumpitit in meda isports, ma chi a su matessi tempus est rapresentativa in logu furisteri de su paisu suo, sa Catalugna, e nde rapresentat una de sas immàgines prus connotas e istimadas.

         In s’art. 4 de sos istatutos de su club, est tzitada comente finalidade, paris cun s’isportiva, “…. sa partetzipatzione in atividades sotziales, culturales, artìsticas, sientìficas ….. frutu de sa fidelidade e servìtziu a sos sòtzios, a sos tzitadinos e a Catalugna.”

         Sa frase “Més que un club” naschet in su 1968, pro definire s’importàntzia sotziale de s’entidade, ma sas raighinas suas tocat a las chircare in sos primos annos de su sèculu coladu e in totu s’istòria de sa sotziedade isportiva. In su 1918 su Barça apògiat sa rechesta de un’Istatutu de Autonomia pro sa Catalugna, Istatutu chertu dae totu sos setores de su movimentu catalanista; in su 1921 sos istatutos de sa sotziedade isportiva sunt redatados in catalanu, in sa limba pròpia de sa terra, pro sutalineare su compromissu cun sa sotziedade tzivile catalana e cun sos sòtzios e tifosos de s’iscuadra.

         Durante sa ditadura de Primo de Rivera, in sos annos ’20, sigomente su pùblicu aiat frusciadu s’innu de sa màrcia reale ispagnola, comente de su restu at fatu sa chida passada in sa finale de sa Copa de su re, su campu est serradu pro ses meses e su presidente obligadu a dimitire e a s’aviare a su disterru.

         In sos primos meses de sa gherra tzivile Josep Sunyol,   presidente de su Barça e diputadu in su Parlamentu catalanu, est fatu presoneri dae sas tropas franchistas a curtzu a Madrid e fusiladu. In cussos annos, su Barça est unu puntu de riferimentu in sa defensa de sa Repùblica e ambasciadore de sa càusa republicana in sa gira fata in sos Istados Unidos de Amèrica e in Mèssicu in su 1937.

         Acabada sa gherra, durante sa ditadura franchista, su F.C. Barcelona at rapresentadu unu puntu de riferimentu catalanista, democràticu e antitzentralista non petzi pro sa gente de Catalugna, ma fintzas pro meda ispagnolos de classes sotziales diferentes. e pro meda immigrados bènnidos a Catalugna dae ogni parte de Ispagna. Una frase de s’innu de su Barça narat: “Tan se val d’on venim”, (No importat dae ue benimus), sutalineende sa capatzidade integradora chi tenet sa terra catalana.

         Un’ùrtimu detàlliu, ma no ùrtimu pro importàntzia: su Barça non tenet mere, sos propietàrios sunt sos sòtzios chi detzidint cun una votatzione sos dirigentes de sa sotziedade. Custu printzìpiu est bènnidu a mancare durante sas ditaduras ebbia.  Endavant Barça.