Immaginade·bos chi su Nàpoli fatzat sa pròpia campànnia abbonamentos impitende sa limba literària cosa sua. Is ùnicos contràrios, penso, diant èssere is tifosos de su Verona… Est pro cussu chi, in mesu a sa dibata infinida e infadosa (a una banda) e a su mudìmene de sa polìtica regionale (a s’àtera), tocat de si nche artziare bator parmos dae terra in cara de su sèberu de sa sotziedade de fùbalu de Casteddu. Una campànnia dae su nuscu locale e agigu anàrchicu cunforma a is règulas ortogràficas, chi isceti unu resurtadu podet prodùere: s’assòtziu genuinu intre apartenèntzia linguìstica e isportiva. Iscrio custas rigas dae Thiniscole, in ue is tifosos ant àpidu s’idea de titulare una carrera a su “Grande Cagliari – unica squadra straniera a vincere il campionato italiano”. E gràtzias a custa campànnia apo a torrare a bidda mia, sa de tziu Barore Sassu, mustrende a is “mios” mai cuntentos chi sa nostra variante no est mègius de is àteras e chi “dae su truncu ‘olat s’ascia” si podet nàrrere diferente. Como nos mancat feti Zeman chi faeddat in sardu. E chi sa Torres fatzat la matessi cosa pa li tifosi soi
Leave a comment