Attilio Mastino, su printzipale chi contat paristòrias

de Giuseppe Pepe Coròngiu

mastino

Su primu a lu nàrrere est istadu Efes Arbau. In su perfilu suo de Facebook at iscritu, pagas dies como, chi Attilio Mastino, su printzipale busincu retore de Tàtari galu pro carchi mese, in cummissione regionale, aiat naradu chi fiat in favore a s’unificatzione de sa limba.

Posca est essidu finas unu comunicadu, mai manchet sa visibilidade a sos bragheris, chi in realidade at minimadu custa positzione. Si faeddat de istandardizatzione ma, petzi, paret de cumprèndere, a cunditzione chi non si fatzat mai a beru. Gasi bi creo, Est prus a tretu.

E a cundimentu sos argumentos chi a parusu nde bogant sos contras a sa limba dae semper che a su retore. Sa defensa de sa ‘richesa de sas variedades’ (un’oviedade finas) e in fines sa denùntzia atzuda de un’intelletuale de giudu che a Mastino: eja a sa limba, ma no a su ‘dirigismu’ linguìsticu. Bi cheret pagu a cumprèndere chi fiat faeddende de su fatu chi s’universidade est de acordu pro su sardu, ma petzi cumandende issos e leende.si.nche totu su dinare. E sende chi issos su sardu non l’ischint ( e non de cherent s’intesa de una limba normale) est unu sèberu atrividu. Ma non bos ispantedas.

Su chi apo semper annotadu de cust’òmine, in custos annos, finas cando pretendiat de non rispetare sos critèrios de gastu de sa Regione, est sa grandu capassidade sua de contare betze paristòrias. E de comente sa gente, finas cussos de sa limba in Tàtari, li poniant mente. Pro nàrrere, in contu de sos cursos de limba famados chi cheriat fàghere in italianu, pro tres annos at contadu chi fiant in pessu a partire, ma fiat una fàula.

At declaradu milli bortas chi sos cursos non si faghiant pro neghe de sa Regione (neghe chi diat èssere sa mia) e totus bi crediant, finas sos giornales.
M’est semper partu Mastino, unu de cussos printzipales antigos de sas biddas chi, sende chi depent cumandare a massajos ignorantes, lis contat ogni tontesa chi capitat. Tantu cussos bi credent: a ogni fàula. E, deo penso, chi in fundu a s’ànimu, los leat finas in giru e si nde gosat. E posca lis fùrriat semper su contu: una borta contra a sa lsc, s’incras in favore. Pustis cras forsis, ma die ante die finas torra no. Su chi contat est chi deo cumando, deo so su printzipale e tue unu massaju. E tando mudu. Non contat sa beridade, ma contat chie e comente la narat. Chi diat èssere deo, su printzipale.

Custu est in fines su messàgiu de Mastino in cummissione. Non contat ite si faghet, contat chi lu depimus fàghere nois non cussos de su Movimentu Linguìsticu chi sunt massajos ignorantes. E duncas nois podimus cambiare idea cando cherimus ca semus printzipales e bois nono. E mudos.

E sos ùnicos de sos massajos chi podent isperare de passigiare cun nois depent sighire sa lìnia nostra. Si nono.

E tando tocat a sos de su Movimentu Linguìsticu a seberare si bolimus abbarrare tzeracos e sutamissos a custos contularios o si cherimus proare nois a èssere classe dirigente comente amus naradu una bia in Barùmini.

Nos andat bene a fàghere finta chi s’orientalismu serbit (comente faghent Micheli Pinna e àteros)? O podimus pretèndere de prus? O podimus pretèndere sa libertade e su giudu chi nos meressimus?

B’at unu preju de pagare, ma bos assiguro chi posca su cristianu onestu si intendet mègius. Cun isse e cun sos cumpangios. E, finas retirende.si pro un’istasone, podet castiare in ogros sena birgòngia is fìgios.

Leave a comment

1 Comment

  1. Salude Peppe non ti discisperes e poderadi tostu che preda non ses solu. Disciussammi ma deo non bargio a iscriere in sardu e tando provo in onnessu! deo iscio pro meridu duo medas prus ossass de medas atteros.

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *