de Maurizio Sale
Isetende s’arbèschida e arbeschende a s’isetu.
Sos trampa limba, a bos praghent ?
Unu de sos trampa limba prus curtzos chi deo connosca, est custu: “Duas prunas prenas!”
Frùtora o àteru?
A bìdere isto!
B’at galu calicunu chi narat ca sa LSC, leghende sa delìbera, diat dèvere èssere impreada petzi in Regione o in logu istitutzionale ,naramus.
B’at finas àtere chi sighit a nàrrere ca in Sardigna semus partidos nessi in duos a tipu Amèrica: Nordistas a un’ala e Sudistas a s’àtera.
Ite cheret nàrrere? E boh!
Forsis est in su sensu de una pregunta , creo.
“A Nord,istas? No,a Sud isto. E ben’istas? Non b’at male e tue, bene istas in ue istas? Oh, a istare giai isto bene , gasi istet a chie istat male!
E tando ista.ti in ue ses, ca deo isto bene in ue so e inoghe m’isto! Ista.ti, ista, tando!
E cosas gasi. Machines, issollòrios o trampa limba!
Custa est gente chi no at cumprèndidu galu nudda de ite cheret nàrrere a traballare pro un’ideale chi est cussu de nche giùghere sa limba a totue. A iscola, a mesu de sos pipios, de sa gente manna,de chie la connoschet e no ischit a l’iscrìere,de chie a iscrìere l’ischit, ma non bene meda,de chie si nche cheret colare un’iscuta paris cun gente amantiosa de su Sardu e de su traballu, de chie est curiosu de ischire ite cheret nàrrere a fraigare un’istandard. Semus duncas alleghende de un’andalitorra infadosu , cada die pro chilòmetros e chilòmetros, de istorbos de cada genia, de voluntade, de passione, de gana de traballare,de fìgios lassados a sa sola in domo.
Semus alleghende de duos soddos in rughe chi, si non essis currende, non nche lompes mancu a butega cun cussos sisinos. Àteru che leare màndigu! Semus alleghende de sacrifìtzios chi nemos si podet mancu immaginare.
Lis diat agradare, a custos macos, a bìdere sas àulas de su Tribunale prenas de custos traballadores (a s’indonu comente narant issos) , a los bìdere cundennados a nche colare su restu de sa vida in galera. Cun cale acusa? Beh, ca sunt furende, sunt furende.nche bator sisinos a sa Regione chi imbetzes los diat dèvere impreare pro lis fàghere praghereddu a issos.
A totus custos professoreddos e dotorinos chi non faghent àteru petzi che a pilisare s’istentina,petzi che a ingiuliare cada die a chie est chirchende de fraigare un’istandard pro totus, fintzas pro issos e fintzas si no lu cherent.
Balla!! ..issos non si cherent tratados gasi male comente tratant, mescamente inoghe in intro, sos chi sunt traballende pro su benidore de fìgios nostros e pro fraigare un’istandard natzionale sardu.
Si, a bortas, ti benit a conca a lis respòndere ti bolant a cara che bespe!
Custos, ite cheret nàrrere natzione, no l’ischint, no ischint ite cheret nàrrere pòpulu, ischint petzi ite cheret nàrrere imbòligu, ite cheret nàrrere dinare e ite cheret nàrrere segare s’istampu de su culu a àtere, imbetzes de li dare una sabunada a su issoro. Nche so istracu de lèghere totu custas calùnnias, custas putènias* e abbùngios iscritos mescamente dae chie, so cumbintu, non s’at mai pigadu sa cassàssia** de connòschere sa diferèntzia intre duas paràulas e su proite esistat custu partigione mannu intre Nord e Sud.
Mì, ite cherent issos sa limbighedda de sa tanca issoro. Onniunu sa limbighedda de sa ziminera sua . Gosi onniunu est su Re in domo sua e podet cumandare comente mègius cheret sos tzeracheddos suos. Ca su criu nch’est in cue: si a cumandare b’at àtere , deo comente fato a cumandare?
E tando?
A dae in antis cun su Logudanesu e su Campudoresu e mai bos torreis a bìdere, ànimas malas.
P.S. A chie cheret bogare ispùtzias, ca custas duas [(*)(**)] non sunt paràulas de sa LSC li naro ca nemos mi pigat a su tzugru pro iscrìere a norma, ca est un’issèberu meu e deo so unu Sardu Prus che a Norma!
A nos lèghere sanos.
(*) Putènia= in Durgali si lu naramus a cussu chi sos sardos italianistas li narant a s’arga
(**)Cassàssia= in Durgali si lu naramus a sa passèntzia.