Chie si lu podiat immaginare chi sas camisas nieddas bestidas dae sos cameratas Barbagli, Freghieri, Fecchia, Santodio e Pini podiant antitzipare una tendèntzia martziana de sa destra americana? Sos personàgios de “Fascisti su Marte”, in antis unas cantas iscenas (2002) e a pustis unu film (2006) de Corrado Guzzanti, paret de los bìdere in cada contu truskianu chi pertocat sa bandera a isteddos e a istrìscias de nche pònnere bella ritza in carchi paris o montigru de su praneta ruju.
“Occupy Mars”, in prus de èssere una pigada pro su culu a chie sos annos colados at protestadu ocupende, no est una malliedda ebbia posta dae unu Dark Maga in campagna eletorale. Est s’idea de chèrrere antropizare su de bator globos de su sistema solare (cunsiderende sa distàntzia dae s’isteddu nostru). Custa sa motivatzione, gasi comente la leghimus (petzi traduida) dae su situ de Space X.
«Cun una distàntzia mèdia de 140 milliones de chilòmetros, Marte est unu de sos bighinos abitàbiles prus serentes a nois. Nch’est a tesu dae su Sole una metade in prus de cantu lu siat sa terra, gosende·si·nde duncas de una lughe solare galu deghile. Est unu pagu fritu, ma lu podimus callentare. In s’atmosfera pro su prus b’at Co2 cun un’agigu de azotu, de argon e de unos cantos àteros oligoelementos. Custu cheret nàrrere chi bi podimus pònnere prantas petzi cumprimende s’atmosfera. Sa gravidade sua est de belle su 38% de sa terrestre, duncas diat èssere possìbile a artziare ogetos pesosos e a si mòvere. De prus, su die est simigiante meda a su de sa Terra».
S’idea – fantasiosa cantu mai – no est tantu sa de antropizare, cantu sa de colonizare e monopolizare. Custu si leghet (cun sas ripetitziones issoro) in sos tèrmines de servìtziu de SpaceX pro sos utentes beta de Starlink: «Pro sos servìtzios frunidos in Marte o conca a Marte tràmite Starship o àteras naes de colonizatzione, sas partes reconnoschent chi Marte est unu praneta lìberu e chi perunu guvernu terrestre tenet autoridade o sovranidade in sas atividades martzianas. Sas controvèrsias ant a èssere risoltas pro mèdiu de printzìpios de autoguvernu, istèrridos cun fide bona in su momentu de insediamentu martzianu».
Ma lassemus·nche a banda custas MAGAlomanias. E ipotizemus chi siat possìbile a bi lòmpere. E immaginemus·nos finamentas a connoscheremus giai dae como sos problemas chi s’ant a pòdere presentare in unu praneta chi connotu no est. Pro ite gastare totu cussu dinare (pùblicu in parte prus chi non manna) chi diat pòdere serbire a fàghere de custu praneta unu logu prus vivìbile? Si sos oligarcas de sa Silicon Valley cherent fàghere su matessi biàgiu de Barbagli, Freghieri, Fecchia, Santodio e Pini («O Marte o morte!»), bonu chi siat e in cue chi si nch’abarrent.
Leave a comment