«In sa vida pràtica non b’est ebbia sa cuncurrèntzia, su monopòliu e s’antagonismu tra issos, ma fintzas sa sìntesi issoro, chi no est una fòrmula, ma unu movimentu. Su monopòliu produit sa cuncurrèntzia, sa cuncurrèntzia produit su monopòliu. is monopolistas si faghent cuncurrèntzia, is cuncurrentes si faghent monopolistas». Custos sunt faeddos de Karl Marx, iscritos su 1847 in “Misèria de sa filosofia” torrende risposta a Pierre-Joseph Proudhon.
Est pretzisu a mòvere dae custu passàgiu pro comintzare a arresonare de una de sas figuras-crae de s’amministratzione Trump (mancari sena passàgiu eletorale): Peter Thiel. Su fundadore de PayPal, cun unu pee in sa domo arba pro mèdiu de s’òmine suo JD Vance, est s’eminèntzia niedda de sa Silicon Valley e rapresentat sa fusione perfeta intre su tecno-capitalismu e sas tendèntzias reatzionàrias chi si sunt bene assentadas in Washington.
In contu de Peter Thiel si podent abèrrere unu muntone de allegas, ma una pertocat pròpiu sa chistione de sa cuncurrèntzia e de sos monopòlios. Tìtulu de una parlata sua fata in su Tzentru pro s’isvilupu professionale de s’Universidade de Standford, su 2014, fiat “Competion is for losers”. Cun custu messàgiu, in cuntrastu cun sa narratzione cumpetitiva de sos afàrios, Thiel narat chi s’ausèntzia de cuncurrèntzia rapresentat su modellu aziendale ideale cussigende a is imprendidores de punnare semper a su monopòliu.
Sunt cunsideros chi torrant bene cun su monopolismu istellare de Elon Musk (7mìgia sos satèllites StarLink suos) e cun su monopolismu polìticu continentale de Trump dae sa Groenlandia a su canale de Pànama. Monopolismu e oligarchia, duncas, che chi esserent giogos de mesa. E si giogamus nois cun sos atzentos, paret de los bìdere a issos gioghende a Monòpoli. Ma fintzas a Risiko. E a Poker. Passèntzia pro chie non tenet sas cartas giustas.
mauro piredda
immàgine pexels.com/it-it/@suzyhazelwood/