Rùssia e Israele. Duos istados cun sas gherras issoro e cun is tifosos issoro. Ca no est fàtzile a agatare, mancari bi nd’apat, is chi sunt contra a ambos duos.
Bortas che su linu chie manifestat sos sentidos suos in favore de s’Ucraina chircat su pilu in s’ou pro deresponsabilizare s’istadu sionista e dare su prus de sas neghes a “is àrabos”. Dae su Gran Muftì de Gerusalemme, chi collaboreit cun Hitler, in susu.
Gasi etotu, su bonu de sas bias, chie sustenet sa càusa de is palestinesos narat chi totu sas curpas de sa gherra in Ucraina nde sunt tzurradas dae sos càntaros de Kiev. Dae Stepan Bandera, chi collaboreit cun Hitler, in susu.
Pro is unos e pro is àteros su copione est rispetadu. «Ite podiat fàghere Tel Aviv a pustis de su 7 de santugaine?». «Ite podiat fàghere Mosca contra a su natzionalismu ucrainu in su Donbass?».
Forsis su càmbiu de iscenàriu cun Donald Trump a caddu nos diat pòdere agiudare. Ca issu nos dat s’idea de comente si potzat èssere in favore de ambos, de Vladimir Putin e de Benjamin Netanyahu, e de su chi ambos “diant chèrrere fàghere” in cussos logos chi sunt bombardende.
Su mègius ménage à trois l’amus bidu su 24 de freàrgiu, a tres annos giustos giustos dae su comintzu de sa chi li narant “operatzione ispetziale”. In s’assemblea generale de s’Onu fiant votende una risolutzione de cundenna e pro su retiru de sas trupas. In pare cun sa Rùssia (si lu dat su se) ant votadu chi nono pròpiu Usa e Israele.
Ma no est nemmancu s’ùrtimu de sos chiri chiri intres is chi campant dae sa memòria de s’isfortzu sovièticu (e non russu ebbia) contra a su nazismu e is chi isfrutant s’ammentu de s’olocàustu. Est nova de pagas dies (cunforma a s’ora de istèrrida de custas rigas) sa pressione de s’istadu ebràicu pro chi sa Federatzione russa abarret cun sas bases suas in sa Sìria chi “at abbandonadu”.
In custas acontèssidas, in ue paret cosa fàtzile a non bìdere su chi est semper prus làdinu, cheret ammentadu s’esèmpiu de Maša Aleksandrovna Gessen, giornalista russa de orìgine ebràica cun tzitadinàntzia dòpia (tenet fintzas s’americana) chi collàborat cun su The New Yorker.
Semus faeddende de un’oponidora de Putin chi però at cuntestadu, su mese de maju de su 2023, sa russofobia lòmpida a su Pen America cun s’esclusione de iscritores russos dae su World Voices Festival (una disaura replicada in su sport, in sa mùsica e in àteros cuntestos).
Ite l’est capitadu a Maša Gessen? Su matessi annu, su mese de nadale, at iscritu un’artìculu intituladu “In the shadow of Holocaust (How the politics of memory in Europe obscures what we see in Israel and Gaza today)” in ue paragonaiat Gaza a sos ghetos nazistas. Pro more de custu paragone, sa fundatzione Böll at disinnadu de no l’intregare su prèmiu Hanna Arendt.
S’annu a pustis, pro non si fàghere mancare nudda, unu tribunale russu l’at cundennada pro àere – cunforma a s’acusa – publicadu “novas farsas” in riferimentu a su massacru de Bucha.
Nche semus duncas in intro de una chi diat pàrrere un’època noa, cun un’asse Mosca, Washington, Tel Aviv. Contradditziones bi nd’at e no ant a tardare a si manifestare. Ma a su presente custa est una novidade chi, in un’iscuta, diat dèvere àere pesadu prus de una duda in is atlantistas e multipolaristas de domo nostra. Diat dèvere àere.
mauro piredda
Leave a comment