Sa Die. Autodeterminatzione e cussèntzia natzionale in sa parlata de Todde

«Pro tropu tempus nos amus contadu pari-pari chi de istòria non nde tenìamus, che chi su tempus coladu nostru esseret ebbia un’intrèveru de dominatziones, unu bòidu de istòria reale, sa cun s S majùscula, sa chi l’ingendrant sugetos ativos chi gherrant, faghent e bisant. Oe semus inoghe a nos ammentare a nois matessi, e a chie si siat proet amore pro custa terra, chi l’amus àpida un’istòria nostra». Est cun custos faeddos chi sa presidente de sa Regione Alessandra Todde at abertu s’interventu suo in sa sessione consiliare de oe, 28 de abrile, sa Die de sa Sardigna. Una Die chi, a bisu de Todde, «no est su fine ma un’impinnu». «S’impinnu a nos connòschere e a fàghere sos contos cun nois matessi. pro nos megiorare e pro agire in manera diferente». Su riferimentu est a su cuntzetu de “autodeterminatzione” «chi caminat in sas palas de unu pòpulu istruidu». Ma fintzas a su de sa “cussèntzia natzionale”, mentovada che a unu «còmpitu de acumprire cun ghetu annoadu, costante, cumbintu, cramende sa partetzipatzione de cada fèmina e òmine de Sardigna».