Ant presentadu in sa Biblioteca universitària de Tàtari, in un’addòviu amaniadu dae sa “Fondazione Antonio Segni”, su libru “La Carta De Logu d’Arborea Secondo l’editio princeps” (s’editzione imprentada de su 400). Sa cosa l’ant organizada cun s’agiudu de sa libreria internatzionale Koinè Ubik de Tàtari.
Si tratat de una tèssera noa e de importu chi andat a irrichire sa sèrie famada “Bibliotheca Sarda” de sas Editziones Ilisso, lòmpida a 179 volùmes. Su testu, pubblicadu in su 2022, e cuidadu dae sos linguistas Giulia Murgia e Maurizio Virdis, professores in s’Universidade de Casteddu, faghet connòschere e aprofundire totu sas caras, sos mistèrios e sas curiosidades ligadas a sa regorta prus famada de leges in limba sarda.
Promulgada dae Marianu IV, Re de Arbaree, intre su 1345 e su 1376, e modificada dae sa fìgia Elianora in sos primos annos Noranta de su 1300, sa Carta De Logu at rugradu èpocas diferentes, abbarrende in vigore finas a su 1827, cando sunt intradas in parte sua sas Leges felitzianas impostas dae sos Savojas.
At naradu sa cuidadora Giulia Murgia chi «B’est galu su disìgiu de intèndere faeddare de sa Carta De Logu, ca custu testu est parte de sa modernizatzione e reflessione subra de sa limba nostra, sighende a vìvere siat comente tèssera de su deretu sardu siat comente tèssera de su mantenimentu de su prestìgiu suo in sas produtziones iscritas in su campu giurìdicu amministrativu, logu de agguantu de su sardu in sos impreos formales». At annantu su tradutore Maurizio Virdis chi «A bortare no est mai un’operatzione nen neutra nen neutrale: tocat a interpretare e e cumprèndere, pro custu apo fatu finas a mediadore.
(sa redatzione)
Leave a comment