“Sa mama” de Grazia Deledda, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae NOR (colletzione Le Grazie).
A coa in sos ùrtimos annos s’est inserradu in domo, solu, sena de mancu una tzeraca: essiat pro nàrrere sa missa ebbia, ma dda naraiat in antis de arbèschere e non ddo’andaiat nemos. E nant chi dda naraiat imbriagu. Sos parrochianos non s’atriviant a dd’acusare ca timiant e ca naraiant ca dd’amparaiat su diàulu etotu: e cando si fiat ismalaidadu peruna fèmina est cherta andare a dd’atèndere; nen fèminas e nemmancu òmines, de cuddos comente s’ispetat, sunt andados a dd’atèndere sas ùrtimas dies; epuru a de note si bidiant totu sas fenestras illuminadas e narant chi, cuddas notes, su diàulu at iscavadu unu passàgiu a suta de terra, dae in ie a su riu, pro si nche leare finas sos restos mortales de su preìderu. E dae custu passàgiu s’ispìritu de su pàrracu torraiat, sos annos a pustis, a pustis de sa morte, dominaiat galu in sa domo, in ue perunu àteru satzerdotu cheriat bènnere a bìvere.
Leave a comment