In sa note intre domìniga e lunis unu terremotu at corfadu sa zona a làcana de Turchia e Sìria. Gaziantep, Adana, Aleppo, Idlib e àteras tzitades ant bistu palatzos e monumentos falare a terra. Ma su peus est chi, pro neghe de s’ora a intro de note, gente meda est abarrada a suta de sas muridinas, custu cheret nàrrere chi sos nùmeros de sos mortos, a dolu mannu, ant a crèschere.
Su logu fiat giai in dificultade ca sa gherra tzivile siriana, chi est andada a dae in antis pro tempus meda, at isciusciadu domos e economia. Giassos chi dae pagu fiant proende a si nde pesare e chi cust’àteru corfu faghet rùere in una crisi niedda. Fintzas in s’ala turca, però, sa situatzione non fiat gasi bona: una de sa peus crisi econòmica de s’istòria, cun un’inflatzione chi at duplicados sos prètzios dae un’annu a s’àteru, at postu sa populatzione in poberesa. Sa làcana cun sa gherra siriana, in prus, at prenadu sas biddas de cussos tretos de su mundu de pròfugos, ma fintzas de tràfigos de droga, de armas e de terroristas.
Su trèulu chi b’aiat in sa regione, como podet iscopiare in una crisi umanitària. Su tempus, difatis, est malu: su temperadura de custas dies est lòmpidu a s’ispissu a suta de su zero e como famìllias maicantas sunt abarradas sena domo. In prus su fritu est un’istorbu mannu pro sas persones chi sunt proende a sarvare chi est trapuladu intre de sas muridinas.
(redatzione)
Leave a comment